*** موشک شهاب-۳***

*** موشک شهاب-۳***

همه چیز درباره سیستمهای موشکی
*** موشک شهاب-۳***

*** موشک شهاب-۳***

همه چیز درباره سیستمهای موشکی

موشک ال جی ام-۱۱۸ پیسکیپر




موشک ال جی ام-۱۱۸ پیسکیپر



موشک ال جی ام-۱۱۸ پیسکیپر (حافظ صلح) (LGM-118 Peacekeeper) که با نام MX missile نیز شناخته می شود، یک موشک بالستیک قاره پیما می باشد که ساخت و توسعه آن از سال ۱۹۸۶ میلادی توسط ایالات متحده امریکا آغاز شده است. پیسکیپر موشکی با قابلیت هدف گیری مستقل چندگانه است. این موشک می تواند تا تعداد ۱۰ عدد موشک واردشونده در جو را حمل نماید، که هرکدام با یک کلاهک موشکی ۳۰۰ کیلوتنی W۸۷/ام کا-۲۱ آر وی اس (MK-21 RVs) (نزدیک به ۲۰ برابر قدرت بمبی که در طول جنگ جهانی دوم روی هیروشیما انداخته شد) مجهز شده است.  نزدیک به ۵۰ عدد از این موشک پس از یک دوره توسعه طولانی و پرزحمت ساخته شد و که دیگر غیرفعال شده‌اند.



بر اساس پیمان استارت ۲ (پیمان استارت : پیمان کاهش تسلیحات استراتژیک) که هیچ گاه با قدرت به اجرا در نیامد، موشک ها می بایست تا سال ۲۰۰۵ میلادی از زرادخانه هسته ای ایالات متحده امریکا پاک سازی می شدند، موشک ال‌جی‌ام-۳۰ مینیتمن به عنوان تنها نوع موشک های بالستیک قاره پیمای زمین به زمین ایالات متحده بر اساس این پیمان از زرادخانه هسته ای امریکا خارج شده است.
با وجود پایان یافتن و منتفی شدن پیمان استارت ۲، آخرین موشک ال‌جی‌ام-۱۱۸ پیسکیپر (نه کلاهک های موشکی آن) در تاریخ ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۵ از خدمت خارج شد. برنامه کنونی تعویض ۵۰۰ عدد از کلاهک های موشکی W۸۷/ام کا-۲۱ از خدمت خارج شده پیسکیپر ها به به مینیتمن ۳ می باشد. از جمله دلایل گفته شده برای از خدمت خارج کردن موشک های بالستیک قاره پیمای پیسکیپر، عدم دستیابی به اهداف برنامه بوده است.

راه اندازی شرکت خصوصی اربیتال ساینسس کورپوریشن (Orbital Sciences Corporation) سیستم پرتاب موشک Minotaur IV (سیستم پرتاب موشک غیرنظامی چهار مرحله ای) را توسعه داد.


توسعه و استقرار

مینیتمن


ساخت و گسترش موشک بالستیک قاره پیمای مینیتمن در سال ۱۹۶۲ آغاز گردید و به طور مرتب ادامه یافت. محدوده دقت احتمال خطای دایره ای (CEP) آن ۰٫۶ تا ۰٫۸ مایل دریایی می باشد و قابلیت حمل یک کلاهک موشکی به وزن کمتر از ۱ مگاتون را دارد این بدان معنی است که موشک نمی‌تواند به اهداف سخت مانند سیلوهای موشکی حمله کند. این ویژگی در مدل های اولیه برای حمله به اهداف راهبردی مانند شهرها و فرودگاه ها محدودیت ایجاد کرد و سیستم به عنوان یک سلاح واکنش سریع (Counterforce) توانایی کمی داشت و یا حتی فاقد توانایی یک سلاح واکنش سریع بود.
در چنین شرایطی این امکان وجود داشت که اتحاد جماهیر شوروی نختستین حمله خود را با تعداد محدودی کلاهک موشکی به ناوگان موشک های بالستیک قاره پیمای ایالات متحده انجام دهد و بدین ترتیب امریکا را بدون هیچ موشکی که قادر به حمله به ناوگان موشکی باقی‌مانده آن ها باشد باقی می گذاشت. این برای امریکا مشوقی بود تا جهشی سریع برای اطمینان یافتن از آسیب پذیر نبودن موشک هایش بر روی زمین پیدا کند. اما با این عنوان در درجه اول شهرها مورد هدف قرار می گرفتند، این نیازمند یک تمرین حمله نظامی در مقابل یک حمله غیرنظامی بود، چیزی که سیاستمداران به عنوان یک مشکل جدی در نظر گرفتند.
در آوریل ۱۹۶۴ ایالات متحده تعداد بیشتری موشک بالستیک قاره پیما (موشک بالستیک قاره‌پیما) نسبت به بمب افکن های راهبردی در اختیار داشت، که این نگرانی را افزایش می داد.

ادامه کار روی مینیتمن منجر به تولید مینیتمن ۲ در ۱۹۶۲ گردید، مینیتمن ۲ شامل دو پیشرفت کلیدی بود. سیستم ناوبری اینرسیایی جدید ان اس-۱۷ (NS-17) احتمال خطای دایره ای را به ۰٫۳۴ مایل دریایی بهبود داد، و این کافی بود تا موشک بتواند اهداف سخت را مورد اصابت قرار دهد. به همان اندازه مهم، سیستم هدایت گنجایش هشت هدف از پیش انتخاب شده را فراهم ساخت. این موضوع به سیستم اجازه می داد تا نخستین حمله را تحمل کند و به سمت موشک های باقی‌مانده دشمن نشانه گیری کرده و شلیک کند. در برابر یک حمله محدود، همه موشک های اتحاد جماهیر شوروی در یک زمان شناسایی و هدف گیری می شد، این یک مزیت عمده راهبردی برای ایالات متحده بود. با این وجود مشکل حمله تمام عیار به ناوگان موشک های بالستیک قاره پیمای ایالات متحده که ممکن بود با پیشرفت اتحاد جماهیر شوروی صورت بگیرد حل شد. وجود نیروی موشک های بالستیک قاره پیما، بحرانی برای تسلیحات استراتژیک بود و نیروی هوایی امریکا به طور فزاینده ای علاقه‌مند به راه های جدیدی برای ایمن نگه داشتن موشک هایش از چنین حمله ای شد.


فلش طلایی


نیروی هوایی ایالات متحده امریکا در روزهای نخست توسعه نیروی موشک های بالستیک قاره پیمای خود به پایه مهندسی شرکت تی آر دبلیو (TRW) وابسته بود، در ۱۹۶۰ تعدادی از مهندسان شرکت تی آر دبلیو و دیگر مهندسان در برنامه موشک های بالستیک قاره پیما بر اساس فرم شرکت آئرو اسپیس کورپوریشن ( Aerospace Corporation) درگیر شدند، آن ها در ابتدا بر روی پروژه مرکوری اسپسیس کرافت (Mercury spacecraft)، ایکس-۱۰ دایناسور (X-20 Dynasoar) و دیگر پروژه های موشک های بالستیک قاره پیما کار می کردند، در سال ۱۹۶۴ نیروی هوایی از آن ها خواست تا طیف گسترده‌ای از راه حل های موشک های بالستیک قاره پیمای مستحکم، تحت نام گلدن آرو (Golden Arrow) را مورد بررسی قرار دهند. این پروژه تسلیحات موشکی جاده ای، ریلی،زیردریایی و هوایی را شامل می شد، یکی از این موشک های پیشنهاد شده یک سیستم موشک بالستیک هوا به زمین به نام گلدن آرو (فلش طلایی) بود. نام پیشنهاد شده برای یک هواپیمای عظیم (در آن روزها) با موتور توربوپراپ که قادر بود هشت موشک را به مدت دو روز حمل نماید، موشک هایی که از پشت رها شده، سپس با یک چتر فرود به حالت عمودی در آمده و شلیک می شوند، به عنوان بخشی از تحقیق، شرکت آئرو اسپیس همچنین ترکیبی از یک موشک و پرتاب کننده را ارائه کرد که به اندازه ای کوچک بود که می شد دو تای آن ها را در هواپیمای موجود سی-۱۴۱ استارلیفتر (C-141 Starlifter) حمل کرد که می توانست تقریباً در هر فرودگاهی بنشیند، مجهز شده و پرواز کند، و این موضوع در زمان بحران های شدید بایست در فرودگاه های همه جانبه امریکا گسترش می یافت.

در پایان، آن ها همچنین موشک های متعارفی را در سیلوهای فوق سخت معرفی نمودند که در سمت جنوبی کوه ها در خاک قرار می گرفت، در نتیجه زمانی که موشک های دشمن از سمت شمال نزدیک می شدند در سمت شمال کوه ها منفجر می شدند و دیگر قادر به ضربه زدن به سیلوهای واقع در قسمت جنوبی نبودند، جای گذاری درست موج انفجار را در فاصله ۵٫۰۰۰ فوتی از سیلوها نگه می داشت.


مشخصات کلی موشک پیس کیپر


نوع   :  موشک بالستیک قاره پیما استراتژیک
 خاستگاه     :ایالات متحده آمریکا
تاریخچه خدمت: ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۵
سازنده  :   بویینگ، مارتین ماریتا، TRW و شرکت هوافضای دنور
تاریخ تولید     :۱۹۸۶ میلادی


خصوصیات


وزن  :   ۹۵٫۷۵ تن
طول   :  ۲۱٫۸ متر
قطر    : ۲٫۳ متر
موتور    مرجله اول: ۵۰۰٫۰۰۰ lbf موتور سوخت جامد مدل اس آر۱۱۸ ساخت تیوکل (Thiokol)
مرحله دوم: موتور سوخت جامد مدل اس آر۱۱۹ ساخت شرکت Aerojet General
مرحله سوم:موتور سوخت جامد مدل اس آر۱۲۰ ساخت شرکت Hercules
دقت    : ۱۲۰ متر CEP (احتمال خطای دایره ای)



تحلیل متخصصان انگلیسی درباره جنگنده ساخت ایران

تحلیل متخصصان انگلیسی درباره جنگنده ساخت ایران

جنگنده ساخت ایران تقریبا کپی اف 5 است و از همان موتورهای "جی 85" که در هواپیمای آمریکایی بکار گرفته شده استفاده می کند ولی در عقب خود دو دم عمودی همانند بویینگ "اف/ای -18" دارد.



 یک هفته نامه امور دفاعی چاپ انگلیس با اشاره به رزمایش اخیر ایران در آبهای خلیج فارس نوشت: این رزمایش به خوبی نشان داد که علی رغم تقریبا سه دهه تحریم امریکا برای تامین قطعات یدکی تجهیزات نظامی، پایه های صنایع دفاعی کشور و نیروی مهندسی آن قادر به کشف راههای مناسب برای حل نیازهای دفاعی ایران هستند.
  
 
به گزارش خبرنگار فارس از لندن، "جینز دیفنس" دوشنبه افزود: در این رزمایش هواپیماهای جنگنده صاعقه ساخت ایران به نمایش گذاشته شدند که تبدیل شده هواپیماهای جنگنده "اف5" ساخت امریکا می باشند.
این نشریه اضافه کرد: جنگنده ساخت ایران تقریبا کپی اف 5 است و از همان موتورهای "جی 85" که در هواپیمای آمریکایی بکار گرفته شده استفاده می کند ولی در عقب خود دو دم عمودی همانند بویینگ "اف/ای -18" دارد.
جینز دیفنس به نمایش عکسی از یک جنگنده اف 4 ایرانی اشاره کرده که در آن پرتاب موشکی از نوع "ویمپل آر -33" ساخت روسیه مشاهده می شود و اضافه کرده برای انجام چنین کاری قطعا باید تغییراتی در جنگنده امریکایی توسط مهندسان ایرانی داده شده باشد

به نوشته این نشریه جنگنده های اف 4 ایران همچنین با خود تجهیزات "وستینگهاس) از نوع"ای ال کیو-119" یا "131 جمینگ پاد" را حمل می کنند.

در ادامه آمده است این پادها به تعداد 177 فقره برای نصب در جنگنده های "اف 4-ایی" قبل از سقوط رژیم شاه تحویل ایران شده بود ولی توسط آمریکاییها نصب نشده بودند.

این نشریه نوشت، در حالی که صاعقه تا 90 درصد نسخه کپی اف 5 می باشد، دانشگاه تکنولوژی مالک اشتر در تهران چند سالی است که روی طراحی یک جنگده بنام شفق کار می کند.
جینز دیفنس توسعه پروژه شفق را ناشی از یک همکاری نظامی با روسیه توصیف کرده که بر اساس آن 20 طراح نظامی روسی که پیشتر در موسسه "میکویان سوخویی" بکار گرفته شده بودند در تهران ماموریت یافتند تا در راه اندازی سکوهای تولیدی و طراحی جنگنده ساخت ایران همراهی کنند.
این نشریه اضافه کرده است: شفق یک هواپیمای مادون صوت است که وزن خالی آن حدود پنجهزار کیلوگرم می باشد و طول آن 14 و عرض آن 12 متر می باشد.

همچنین نوشته شده این هواپیما قرار است با خود هفت بمب حمل کند که هر بال آن سه بمب و در زیر مخزن سوخت آن در وسط جنگنده نیز جایی برای یک بمب دیگر جاسازی شده است.
به نوشته جینز دیفنس موتور محرکه شفق از نوع "کلیموو آر دی -33" می باشد که در تولید هواپیماهای میگ جی-29 روسیه نیز بکار گرفته می شوند.

سپاه به سلطه "آپاچی" پایان داد



سپاه به سلطه "آپاچی" پایان داد 


کارشناسان نظامی معتقدند با اختراع و تولید "رعد 1" تحولی بزرگ در سیستم نظامی خاورمیانه ایجاد می شود زیرا یکی از برتری های مطلق آمریکا و اسراییل در هوا، همین بالگردهای آپاچی بوده اند که هدف قرار دادن آن ها بسیار مشکل و در مواردی ناممکن بوده است.


عصرایران- در جنگ خلیج فارس، اولین نیروهای عمل کننده ارتش آمریکا، خلبانان بالگردهای آپاچی بودند.

آن ها که سالیان سال است سلطان بلامنازع دنیای بالگردها هستند، توانستند طی یک عملیات نفوذی ویژه و با تکیه بر توانمندی های منحصر به فرد آپاچی های خود، فقط در چند سیستم راداری عراق را منهدم کنند و پس از آن، هزاران هواپیمای جنگی بر فراز عراق به پرواز درآمدند و درسایه امنیتی که آپاچی ها برایشان ایجاد کرده بودند، عراق را با خاک یکسان کردند.

در طول سال هایی که آپاچی به پرواز درآمده است، هیچ سیستم موشکی قابل توجهی در جبهه مخالف آمریکا برای مقابله با این بالگردهای فوق مدرن وجود نداشته است.

اما ساعاتی پیش، سلطه مطلق آپاچی به پایان رسید و با آزمایش موفقیت آمیز موشک ضد بالگرد "رعد 1" در مانور پیامبر اعظم (ص) 2 که توسط سپاه برگزار شد، دیگر آپاچی ها در امان نیستند.

به گزارش عصرایران (asriran.com)، این موشک که بر روی سکوهای متحرک قابل حمل است، پیش از آن که بالگردهای دشمن به حدی نزدیک شوند که بتوانند راکت های خود را شلیک کنند، آن ها را رهگیری کرده و بدون خطا مورد هدف قرار می دهد. این سیستم موشکی قادر است 4 موشک را به طور همزمان به سمت بالگردها شلیک کند.

کارشناسان نظامی معتقدند با اختراع و تولید "رعد 1" تحولی بزرگ در سیستم نظامی خاورمیانه ایجاد می شود زیرا یکی از برتری های مطلق آمریکا و اسراییل در هوا، همین بالگردهای آپاچی بوده اند که هدف قرار دادن آن ها بسیار مشکل و در مواردی ناممکن بوده است و به همین دلیل، نیروی هوایی آمریکا در پروژه های عملیاتی خود، حساب مطمئن و ویژه ای بر روی آپاچی باز می کند.

بر اساس گزارش خبرنگار عصرایران، در مانور پیامبر اعظم (ص) همچنین نوعی موشک قابل حمل توسط نفر نیز آزمایش شد که پس  از نفوذ به بدنه تانک ها منفجر می شود.

این "آنتی تانک" که قدرت شکافندگی کم نظیری دارد، قادر است از بدنه مستحکم اکثر قریب به اتفاق تانک های دنیا عبور کند و آن ها را منهدم سازد.

اسلحه دیگری که برای اولین بار در این مانور به نمایش گذاشته شد و توسط صنایع دفاعی ایران ساخته شده، نوعی تفنگ دوربرد است که می تواند اهداف خود را از فاصله 7 کیلومتری شناسایی و از فاصله سه کیلومتر به طور کاملا دقیق هدف قرار دهد.

از آنجا که نیروهای آمریکایی از جلیقه های ضد گلوله استفاده می کنند، این سلاح به گونه ای عمل می کند که گلوله های آن به راحتی از هر جلیقه ضد گلوله می گذرد و فرد مهاجم را از پای در می آورد.

لوفیگارو: ایران اقدام به شلیک موشک های بالستیک کرده است

خبرگزاری فارس: لوفیگارو: ایران اقدام به شلیک موشک های بالستیک کرده است
بازتاب مانور موشکی ایران در رسانه های فرانسه

لوفیگارو: ایران اقدام به شلیک موشک های بالستیک کرده است

شلیک همزمان موشک های شهاب 3 در مانور عظیم ایران در رسانه های فرانسه نیز بازتاب نسبتا گسترده ای داشت به گونه ای که بسیاری از رسانه ها بخشی از اخبار خود را به این موضوع اختصاص دادند.



به گزارش فارس از پاریس روزنامه محافظه کار لوفیگارو در شماره روز جمعه خود با اشاره به مانور نظامی ایران که به ویژه از بعد موشکی آن مورد توجه قرار گرفته است،‌ می نویسد: ‌این نخستین بار است که ارتش ایران به شلیک موشک های شهاب در قالب یک رزمایش مبادرت می ورزد. این روزنامه اضافه می کند: این موشک ها با 2 هزار کیلومتر برد قادر به زدن اسراییل همچنین نیروهای امریکایی مستقر در خلیج فارس و حتی جنوب اروپا می باشند. لوفیگارو به نقل از سردار رحیم صفوی فرمانده نیروهای سپاه انقلاب اسلامی ایران در خصوص این مانور می نویسد: در جمع موشک های شلیک شده علاوه بر موشک های شهاب سه موشک های شهاب 2 و شهاب 1 نیز بوده است. این روزنامه در بخش اخبار کوتاه خود بدون افزودن توضیحی نیز به نقل از میشل آلیو ماری،‌ وزیر دفاع فرانسه شلیک این موشک ها را نگران کننده توصیف کرده است. از نگاه این روزنامه اقدام اخیر ایران در شرایطی انجام می گیرد که قدرت های بزرگ مصمم به بازداشتن ایران از ادامه فعالیت های حساس اتمی خود از جمله بحث غنی سازی اورانیوم می باشند. در همین ارتباط روزنامه لوموند نیز در شماره روز جمعه خود به نقل از شبکه العالم ایران خبر شلیک موشک های شهاب 3 در رزمایش پیامبر اعظم 2 را منتشر کرده و می افزاید: این نخستین بار است که موشک های شهاب 3 با قابلیت بردی معادل 3 هزار کیلومتر که می تواند خاک اسراییل را هدف گیرد، در یک رزمایش مورد استفاده قرار می گیرد. این روزنامه هم ضمن اشاره به برگزاری این رزمایش چند روز بعد از مانور نظامی کشورهای غربی و بحرین در خلیج فارس می نویسد: غربی ها که نگران تلاش ایران برای دستیابی به بمب اتمی و توسعه سلاح های بالستیک هستند در شورای امنیت تلاش می کنند قطعنامه ای را علیه تهران به تصویب رسانند. لوموند در خبر خود به نقل از صفوی به استفاده ایران در خلال ده روز مانور نظامی از دیگر تسلیحات موشکی نظیر ذوالفقار، ‌زلزال‌ و فتح همچنین انجام عملیات هلی برد در هرمزگان و برخی جزایر خلیج فارس نیز اشاره دارد. لوموند در خصوص موشک های شهاب 3نیز می نویسد:‌کارشناسان غربی معتقدند که موشک شهاب 3 مدل تغییر یافته موشک های نودونگ کره شمالی ( که این موشک نیز مدل تغییر یافته موشک های روسی است) می باشد. برد این موشک 1300 تا 1500 کیلومتر است و این برد به ایران اجازه می دهد تا خاک اسراییل و برخی منافع آمریکا در خلیج (فارس ) را هدف قرار دهد. هفته نامه نوول ابسرواتور نیز درسایت خبری خود با درج مطالب مشابهی در خصوص این رزمایش می نویسد: این رزمایش که تحت عنوان پیامبر اعظم 2 در ایران برگزار می شود قرار است به مدت ده روز در 14 استان کشور از جمله سواحل جنوبی ایران در حاشیه خلیج (فارس) و دریای عمان به طول انجامد. به نوشته این نشریه رحیم صفوی فرمانده نیروهای سپاه انقلاب اسلامی ایران هدف از برگزاری این رزمایش را نمایش قدرت وعزم کشور در دفاع در برابر تهدیدات عنوان کرده است. شبکه اول و دوم تلویزیون فرانسه نیز در بخش های خبری خود شلیک موشک های شهاب را با استفاده از تصاویر شبکه ماهواره ای العالم پخش کردند و در حاشیه گزارش تصویری خود بر این نکته که برگزاری این رزمایش تقریبا مقارن با بررسی وضع تحریم علیه ایران می باشد،‌ تاکید نمودند.

سیستم دفاع ضد هوایی اسرائیل توان مقابله با موشک های شهاب-3 ایران را ندارد

خبرگزاری فارس: سیستم دفاع ضد هوایی اسرائیل توان مقابله با موشک های شهاب-3 ایران را ندارد
کارشناسان رژیم صهیونیستی:

سیستم دفاع ضد هوایی اسرائیل توان مقابله

با موشک های شهاب-3 ایران را ندارد



 کارشناسان رژیم صهیونیستی صحت توان ایران در پرتاب موشکهای شهاب-3 با کلاهک خوشه ای را تهدیدی مرگبار برای اسرائیل و نیروهای آمریکا در خاورمیانه دانسته و اعتراف کرده‌اند سیستم دفاع ضد موشکی اسرائیل توان مقابله همزمان با تعداد زیادی از این نوع موشک‌ها را ندارد.


به گزارش خبرگزاری «ریا نوواستی» روسیه، کارشناسان اسرائیلی اذعان کرده اند، مانوری که در ایران جریان دارد، برای اولین بار در این وسعت توان موشکی ایران را به نمایش گذاشته است. توجه خاص این کارشناسان اسرائیل به آزمایش موشک «شهاب-3» با کلاهک خوشه ای آن جلب شده است که در آینده می توانند به منظور پرتاب موشکهایی به مسافت بیش از 2 هزار کیلومتر مورد استفاده قرار گیرند. پایگاه اینترنتی «دبکا» که به ارتباط با سرویسهای جاسوسی اسرائیلی مشهور میباشد، می نویسد: «لازمه این مانورها آنست که اظهارات مقامات ایرانی در مورد اینکه توان استقرار چنین سیستم های به صورت انبوه را دارند، بطور دقیق مورد بررسی قرار گیرد. اگر واقعا اینطور باشد این تهدید استراتژیکی مرگباری برای اسرائیل و نیروهای آمریکا در خاور میانه خواهد بود.» در این گزارش همچنین آمده است: سیستم دفاع ضد موشکی دولت اسرائیل که برای دفاع در برابر موشک های «شهاب» ایران ایجاد شده است، توان مقابله همزمان با تعداد زیادی از این نوع موشک ها با کلاهک های خوشه ای را ندارد.