اسراییل و هند سپر موشکی می سازند

اسراییل و هند سپر موشکی می سازند

هند و رژیم صهیونیستی بر سر ساخت یک سپر دفاع موشکی بالستیک برای مقابله با سلاح‌های هسته‌ای چین و پاکستان توافق کردند.

به گزارش مشرق، منابع خبری در هند اعلام کردند که دهلی‌نو و تل‌آویو پس از مذاکراتی که بیش از دو سال به طول انجامید، به توافق رسیدند تا یک سپر دفاع موشکی برای هند ساخته و در این کشور مستقر شود.

این منابع خبری گفتند که این سپر دفاع موشکی قرار است برای مقابله با کلاهک‌های هسته‌ای شلیک شده از چین و پاکستان طراحی شود.

یک منبع خبری گفت: این سیستم تجهیزات اسرائیل و هند را در قالب یک شبکه دفاع چند لایه، یکپارچه خواهد کرد. وزارت دفاع هند با این پروژه موافقت کرده است اما دو طرف در تدارک برای مذاکرات مربوط به نوشتن قرارداد هستند که ممکن است تا اواخر سال 2014 به طول بینجامد.

به گفته منابع مذکور، هند در سال 2013 پس از آنکه رژیم صهیونیستی پیشنهاد برنامه‌ای را داد که تجهیزات دفاع هوایی هند را یکپارچه و تقویت کند، نسبت به پیشنهادات این رژیم ابراز تمایل کرد.

یک منبع خبری عنوان ساخت: هندی‌ها به دنبال این بودند که دانش کارشناسی و تکنولوژی تل‌آویو به دهلی‌نو اجازه دهد تا بر ساخت و استقرار سپر دفاع موشکی خود کار کنند.

وی اضافه کرد: جذابیت این پیشنهاد در این است که هند می‌تواند در زمینه هر تجهیزاتی که مناسب سپر دفاع موشکی باشد، اعم از رادارها، موشک‌های رهگیر و پرتابگرها مشارکت کند.

همه چیز درباره سیستم "گنبد آهنین" اسرائیل +تصاویر

ریشه سیستم سپر دفاع موشکی اسرائیل به نام گنبد آهنین (Iron Dome) به درگیری سال ۲۰۰۶ اسرائیل با حزب‌الله لبنان بر می‌گردد. در آن نبرد، حزب‌الله راکت‌های پرشماری به سمت اسرائیل شلیک کرد که خسارات و کشته‌های فراوانی را برای اسرائیل به همراه آورد.

مشرق-- سیستم دفاع ضد موشکی برای رژیم صهیونیستی و در ادبیات نظامی این رژیم به طور جدی از جنگ با حزب الله در تابستان سال 2006 اوج گرفت. جنگ اسرائیل و لبنان که در اسرائیل به جنگ دوم لبنان و در لبنان به جنگ ژوئیه (عربی: حرب تموز) معروف است، جنگی است که به مدت ۳۳ بین ارتش اسرائیل و حزب‌الله لبنان به وقوع پیوست و دامنه آن تا مرکز سرزمین های اشغالی و تا نزدیکی تل آویو کشیده شد.{1}

ریشه سیستم سپر دفاع موشکی اسرائیل به نام (Iron Dome)گنبد آهنین به درگیری سال ۲۰۰۶ اسرائیل با حزب‌الله لبنان بر می‌گردد. در آن نبرد، حزب‌الله راکت‌های پرشماری به سمت اسرائیل شلیک کرد که خسارات و کشته‌های فراوانی را برای اسرائیل به همراه آورد، راکت هایی که در اواسط جنگ ایستگاه قطار شهر حیفا را مورد حمله قرار داد و واحد پدافندی ارتش اسرائیل را به این واقعیت رساند که سیستم دفاع ضد موشک سابق دیگر کاربرد خاصی ندارد.

حمله موشکی حزب الله لبنان به ایستگاه قطار شهر حیفا(سال 2006جنگ 33روزه)

یک سال بعد، امیر پرتس، وزیر وقت جنگ اسرائیل اعلام کرد که کمپانی اسرائیلی رافائل که تولیدکننده تجهیزات نظامی است، برای مقابله با تهدیدهای آینده یک سپر دفاع موشکی جدید خواهد ساخت، که لااقل جلوی حمله راکت های مقاومت را تا عمق سرزمین های اشغالی را از مهاجم بگیرد، تکمیل و گسترش سپر دفاعی جدید، چند سال زمان برد و نهایتا اوایل سال ۲۰۱۱ به خدمت گرفته شد.

تاریخچه سامانه های دفاع ضد موشک در اسرائیل

ختس(پیکان)

ختس (در عبری: טיל חץ به معنای: پیکان) نوعی سامانه دفاع موشکی است که از سال ۱۹۸۶ به طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا تولید می‌شود و توانایی بالاتری برای رهگیری موشک‌های بالیستیک نسبت به سیستم مشابه آمریکایی ام‌آی‌ام-۱۰۴ پاتریوت دارد. این موشک تنها مورد استفاده نیروهای دفاعی اسرائیل است و یکی از اهداف آن دفاع از خاک اسرائیل در مقابل موشک‌های بالیستیک ایران همچون موشک‌های شهاب1،2و 3ایران است. طراحی و تولید این موشک به عهده صنایع هوافضای اسرائیل و شرکت هوانوردی بوئینگ و نظارت بر آن به عهده وزارت توسط وزارت دفاع اسرائیل و آژانس دفاع موشکی ایالات متحده است.

سامانه موشکی "ختس"در حال تست و آزمایش مقدماتی

سیستم دفاع هوایی پیکان از موشک‌های مافوق صوت رهگیر ضدموشک پیکان، رادار هشدار سریع صنوبر سبز Elta EL/M-2080، مرکز فرماندهی، مراقبت، ارتباط و اطلاعات لیموی طلایی و مرکز کنترل شلیک فندق قهوه‌ای تشکیل می‌شود و قابلیت حمل‌ونقل را دارد.

برد عملیاتی موشک‌های سامانهٔ پیکان ۳ تا ۱۵۰ کیلومتر، سقف پروازشان ۱۰۰ کیلومتر و سرعتشان ۹ ماخ (۲۵۰۰ متر بر ثانیه) است.

در سال ۲۰۰۵ موشک ختس-۲ علیه موشک بالیستیک مشابه شهاب-۳ با موفقیت آزمایش شد، ولی هیچ گاه این سیستم ضد موشک علیه حمله موشکی در زمان جنگ، امتان خوبی از خود نشان نداد. نتیجه آزمایش نشان داد که این موشک قادر به رهگیری موشک‌های مجهز به کلاهک‌های جداشونده و دام‌های تعبیه‌شده برای فریب سیستم‌های دفاع موشکی، به ان صورت که فرماندهان اسرائیلی می خواستند، نیست.در عین حال فرمانده نیروی دفاع موشکی اسرائیل معتقد است که حتی در صورت مجهز بودن موشک دشمن به کلاهک هسته‌ای یا سلاح‌های غیرمتعارف دیگر از آن‌جا که انفجار در ارتفاع بسیار بالا انجام می‌شود مواد منفجره موشک منهدم و پراکنده شده و تلفاتی به جا نخواهد گذاشت. در درگیری احتمالی با موشک‌های بالیستیک ایران از ختس به عنوان سلاح ردیف اول استفاده شده و پدافند آمریکایی پاتریوت که در جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱ علیه موشک‌های اسکاد عراق استفاده شدند به عنوان سیستم دفاع موشکی پشتیبان و یدک فعالیت خواهند کرد. این سیستم موشکی حتی در حمله موشک های اسکاد عراق ضد اسرائیل نیز از خود نمایش ضعیفی را به نمایش گذاشتند.

۳0 درصد از هزینه تولید ضدموشک ختس، توسط ایالات متحده آمریکا تامین شده و بنابراین فروش آن به دیگر کشورها، مستلزم دریافت اجازه از دولت واشنگتن نیز است.

در سفری که رئیس جمهور اسرائیل در ماه نوامبر ۲۰۰۷ میلادی به ترکیه داشت، برخی منابع اعلام کردند که ترکیه قصد خرید موشک‌های ضدموشک بالستیک ختس و ماهواره جاسوسی اوفک (افق) از اسرائیل را دارد.

آرو

آرو، یک سیستم ضد موشکهای بالستیک است که برای اولین به تاریخ 7 نوامبر 2002 بار در پایگاه هوایی Palmachim (پایگاهی هوایی در اسرائیل) به نمایش عموم گذاشته شد. این موشک هنوز در یک کارزار واقعی مورد آزمایش قرار نگرفته است هرچند پس از شلیک 40 فروند موشک Scud-C عراقی در جریان نبرد خلیج فارس به سال 1991 به سمت اسرائیل، انگیزه ی ساخت چنین سیستم دفاعی‏ایی به وجود آمد.

7 نوامبر 2002 – پایگاه Palmachim – اولین نمایش عمومی سیستمArrow

تست سامانه موشکی "آرو"

سیستم دفاع ضدموشکهای بالستیکی آرو2 (Arrow-2) توسط شرکت MLM وابسته به صنایع هوا- فضای اسرائیل (IAI) یا (Israel Aircraft Industries) طراحی شده است و اکنون در سازمان نیروهای دفاعی اسرائیل به صورت عملیاتی درآمده است.

این سیستم در اسرائیل با نام دیگر هما (Homa = پرنده‏ی افسانه‏ای) یا در ایالات متحده به نام Fence (سپر دفاعی) نیز شناخته می شود. لانچرهای آرو اکنون در دو نقطه‏ی اسرائیل به حال آماده باش کامل جهت شلیک قرار دارند: یکی در نزدیکی تل آویو و دیگری در جنوب حیفا. اولین مجموعه‏ی لانچر آرو در سال 2000 عملیاتی شده است.

پاتریوت

ام آی ام-۱۰۴ پاتریوت موشک زمین به هوا است که از ان به عنوان موشک ضد بالستیک (موشک رهگیر موشک پرتاب شده) استفاده می‌شود.یک سیستم دفاع هوایی موشکی هدایت شونده است که توانایی مقابله با موشک‌های بالستیک تاکتیکی، موشک‌های کروز، و هواپیماهای پیشرفته (به طور پایه پرنده‌های هوا_تنفس )را در تمامی شرایط آب و هوایی ودر هر ارتفاعی داراست.ویژگیهای کلیدی سیستم PATRIOT رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرم افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده است. PATRIOTیا (MIM-۱۰۴ )توسط کمپانی (ریتیون) در ماساچوسف و شعبه موشک‌ها وکنترل آتش کمپانی (لاکهید مارتین ) در فلوریدا ساخته شده است. علاوه بر ایالات متحده، کشورهای آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی و تایوان نیز مجهز به این موشک هستندومصر نیز به تازگی صاحب این سیستم دفاع موشکی توانمند شده است. سیستم دفاع موشکی PATRIOT به طور گسترده در عملیات اخیر تهاجم به عراق شرکت داشته وبا استقرار در کویت موفق به از بین بردن تعدادی از موشک‌های عراقی شلیک شده به کویت شد. شایان توجه است در عملیات مذکور از نسل جدید این سیستم یعنی PAC-۳ وموشک‌های باهدایت پیشرفته تر استفاده شده بود.

سامانه موشکی "پاتریوت"، یکی از قوی ترین پدافند های ضد موشکی جهان

این سامانه دفاع ضد موشکی اولین بار زمانی مورد علاقه و استفاده اسرائیل واقع شد که ناکامی سیستم دفاع ضد موشک "ختس" اسرائیل در سال 2006در پی حمله موشکی حزب الله به مرکز سرزمین های اشغالی به اثبات رسید. مکان اولیه استقرار این سامانه در مرکز شهر تل آویو وبرای در امان ماندن صهیونیست های پایتخت نشین از حملات موشکی حزب الله تدارک دیده شده بود.

جرقه های حرکت ارتش اسرائیل به سمت گنبد آهنین

اولین شکست عملی ارتش اسرائیل در جنگ 33روزه با حزب الله رقم خورد، نه فقط به خاطر این که مرزی در این جنگ جابجا نشد و یا سرزمینی به تصرف نیروهای صهیونیست در نیامد، بلکه بیشتر به دلیل این که سرزمین هایی که مورد حمله راکتی و موشکی حزب الله قرار گرفته بود از شدت ترس مردم و تخلیه سکنه از شهر، به سرزمین ارواح شبیه شده بود.

مراحل پرتاب سامانه موشکی "گنبد آهنین"

1. دشمن، موشک یا گلوله توپ را شلیک می‌کند

2. پرتابه توسط رادار ردگیری و داده‌های آن به واحد مدیریت و هدایت نبرد مخابره می‌شود

3. پس از تحلیل داده‌‎ها، مختصات هدف به واحد شلیک موشک ارسال می‌شود

4. موشک به سمت پرتابه دشمن شلیک می‌شود

ناکامی پیاپی سیستم های گران قیمت دفاع ضد موشک اسرائیل در این جنگ و به دنباله آن شکست در جنگ 22روزه غزه و عدم اطمینان کامل مسئولین اسرائیل به سامانه های ضد موشکی ختس و پاتریوت، خود عاملی بود که فرماندهان نظامی این رژیم به سمت سامانه ضد موشکی کارآمدتری بروند.

حمله موشکی حزب الله به قسمتی از سرزمین های اشغالی

گنبد آهنی یک سامانهٔ دفاع زمین به هوای توسعه‌داده‌شده توسط اسرائیل است که در اوایل سال ۲۰۱۱ به خدمت گرفته شد و چندین میلیارد دلار برای برپایی آن هزینه شده‌است که آمریکاییان بیش از ۲۰۰ میلیون دلار بابت این سیستم به اسرائیل کمک مالی کرده‌اند. این سامانه قادر است با موشک‌های کوتاه‌برد (تا ۴۰ کیلومتر) در هر شرایط آب‌وهوایی درگیر شود. این سیستم برای مقابله با موشک‌های شلیک‌شده توسط شبه‌نظامیان در لبنان و فلسطین توسعه داده شده‌است. در کنار آن سیستم دفاع موشکی ختس (پیکان) برای تهدیدهای موشکی میان‌برد (مانند موشک‌های شهاب) استفاده شده‌است.

کارنامه "گنبد اهنین"از پهپاد حزب الله تا حمله راکتی حماس

نفوذ "پهپاد ایرانی" به سامانه ضد موشک"اسرائیلی"

چندی پیش حزب‌الله لبنان توانست با پروازی چند ساعته بر فراز آسمان فلسطین اشغالی از مهمترین پایگاه هسته‌ای صهیونیست‌ها تصویر برداری کند. مدتی بعد سید‌حسن نصرالله در سخنرانی خود با اعلام اینکه این پهپاد ساخت ایران بود، گفت: این عملیات برای حزب‌الله موفقیت بزرگی بود. پس از سخنرانی سید‌حسن نصرالله، مقامات صهیونیست در واکنش به این سخنرانی اعلام کردند که هدف اصلی این پهپاد رصد فعالیت‌های اکتشاف گاز اسراییل بود

.

     جنگنده اسرائیلی پس از آنکه پهپاد ایرانی 60کیلومتر در خاک سرزمین های اشغالی نفوذ کرد، ان را منهدم نمود

اما پس از گذشت مدتی به تدریج واکنش‌ها نسبت به ‌ناکارآمدی سیستم گنبد آهنین صهیونیست‌ها شدت گرفت و در این بین ‌یکی از درجه‌داران ارشد صهیونیست از مقام خود خلع و سیستم پدافندی پاتریوت در حیفا مستقر شد تا از این شهر بندری در برابر موشک‌ها و پهپادها محافظت کند.

پهپادی که توسط حزب‌الله به سرزمین‌های اشغالی فرستاده شده بود، دارای فناوری پیچیده‌ای بود که صهیونیست‌ها در گام نخست موفق به شناسایی آن نشده بودند به طوری که به فاصله ۴۰ کیلومتری دیمونا نیز رسیده بود و توانسته بود از این تاسیسات اتمی تصویربرداری کند.

در همین راستا وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران گفت: مسلماً تکنولوژی پهپادی که اخیرا توسط حزب‌الله لبنان بر فراز آسمان فلسطین اشغالی به پرواز درآمد و چشمان دشمنان را خیره کرد، آخرین فناوری و تکنولوژی ایران نبود.

سردار وحیدی می‌افزاید: جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر هواپیماهای بدون سرنشینی را با تکنولوژی و فناوری بسیار پیشرفته‌تر از پهپادی در اختیار دارد که اخیرا از سوی نیروهای حزب‌الله بر آسمان رژیم صهیونیستی به پرواز درآمده است.

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران افزود: رژیم صهیونیستی بر روی سیستم پدافند هوایی و گنبد آهنی‌اش بسیار تبلیغات کرده بود اما این پهپاد آنان را رسوا کرد و آبروی شان را برد چون آنها با انجام عملیات روانی بر روی قدرت نظامی شان به کشورهای مختلف تجاوز می کنند و زمانی که این از درون متلاشی شود، قدرتشان کاملا به لحاظ روانی شکسته خواهد شد.

کارشناسان بر این باورند که پهپادهای ایرانی جدید دارای ویژگی‌های منحصر به فردی از جمله مداومت پروازی بیشتر، برد بالاتر و قابلیت حمل سلاح و موشک است.

این در حالیست که پهپاد حزب‌الله لبنان تنها قابلیت تصویربرداری و رصد داشت. مقام ارشد نظامی پنتاگون پیش از این در راستای قدرت جنگال ایران گفت: جمهوری اسلامی ایران پس از نشاندن هواپیمای بدون سرنشین فوق پیشرفته آمریکا نشان داد که توانایی بسیاری در جنگ الکترونیک دارد و در این راستا عبور از سیستم‌های راداری و تشخیص گنبد آهنین توسط پهپاد حزب‌الله حاکی از نفوذپذیر بودن این سیستم دفاعی دارد.

کارشناسان راداری و مخابراتی می‌‌گویند که توانایی پهپادهای نسل جدید ایران از جمله شاهد ۱۲۹ در جنگ الکترونیک بالاتر از پهپاد حزب‌الله است و این نکته‌ای بود که وزیر دفاع ایران در صحبت‌های خود به آن اشاره کرد.

اصلی ترین ناکامی "گنبد آهنین"؛ موشک های حماس به قلب تل آویو رسیدند

از سال گذشته تا کنون که اسرائیل وارد فاز اجرایی نمودن سامانه دفاع ضد موشک "گنبد آهنین" شده است، تبلیغات بسیاری بر روی غیر قابل خدشه و نفوذ بودن آن نمود به طوری که آن را کار آمد ترین پوشش ضد موشک در جهان نامید. اما بعد از دور جدید درگیری در غزه از چند روز گذشته تا کنون و هدف قرار گرفتن نقاط مختلف پایتخت این رژیم، شکست پذیر بودن این سامانه پرهزینه را حداقل در میدان جنگ با یک گروه کوچک مقاومت، همچون حماس را تایید نمود.

در خلال بحران اخیر غزه، این سیستم به طور مکرر توسط ارتش اسرائیل مورد تمجید قرار گرفته‌است. بر اساس اعلام ارتش اسرائیل، سپر دفاع موشکی گنبد آهنین تا غروب شنبه، موفق به رهگیری ۲۴۵ راکت در طول سه روز شده است. هزینه ساخت هریک از این موشکهای رهگیر به نام تامیر، حدودا ۶۰ هزار دلار است.

موشک باران سرزمین های اشغالی توسط مقاومت فلسطین

سوالی که در این جا برای مردم ساکنین سرزمین های اشغالی پیش می آید این است که سامانه ای که در کوتاه مدت هزینه چند میلیارد دلاری برای اسرائیل داشته و تا کنون حتی نتوانسته حملات موشکی به داخل پایتخت اسرائیل را مهار کند، چه سودی دارد.

روزنامه انگلیسی گاردین اخیرا در مطلبی با اشاره به اخباری که از فعالیت این سیستم دفاع موشکی به دست آورده نوشت، از 7 آوریل (18 فروردین) این سیستم 7موشک پرتاب شده از سوی حماس را سرنگون کرده اما دست کم در 11 مورد نتوانسته این موشک‌ها را ردیابی کند. گاردین به نقل از یکی از کارشناسان نزدیک به این پروژه نوشت، این سیستم ممکن است در آینده موفقیت‌هایی داشته ‌باشد اما فعلا با محدودیت‌هایی رو‌به‌روست که کارایی آن را زیر سؤال می‌برد: از جمله این محدودیت‌ها این است که این سیستم تنها 2باتری دارد

.

سامانه موشکی گنبد آهنین در حال نصب بر روی تپه های اطراف تل آویو

سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین دارای 3بخش است؛ یک رادار ردیابی موشک، یک مرکز کنترل و یک بخش شلیک موشک. لحظه‌ای که یک موشک شلیک می‌شود، مسیر پرتاب موشک آن از طریق مرکز کنترل بررسی می‌شود تا معلوم شود که قرار است این موشک در کجا فرود آید. در جریان جنگ خلیج‌فارس در سال 1991 بود که جهان نخستین‌بار از امکان اجرای دفاع موشکی مطلع شد. شکل اولیه این سیستم که به‌صورت موشک‌های پاتریوت آمریکا در اسرائیل و عربستان به کار گرفته می‌شد، توانست موشک‌های اسکاد پرتاب‌شده توسط عراق را ردیابی و نابود کند. در حقیقت این سیستم نسبت به پیش‌بینی کارشناسان بسیار خوب عمل کرد. پیش‌بینی‌های اولیه نشان می‌داد که این سیستم موفقیتی 10 درصدی خواهد داشت اما در عمل شرایط بهتر از این شد.

در جریان جنگ عراق در سال 2003، موشک‌های پاتریوت تغییریافته عملکرد خوبی نشان‌ دادند. به خاطر عملکرد این سیستم، عراق نتوانست هیچ موشک دوربردی شلیک کند و موشک‌های پاتریوت یک جت انگلیسی و یک جت آمریکایی را سرنگون کردند. سرنشینان این دو جت کشته شدند. رژیم صهیونیستی مدت‌هاست از کابوس موشک‌های کوتاه‌بردی چون کاتیوشاهای طراحی شده روسیه که در دهه‌های 1970 و 1980 به فلسطینی‌ها داده‌شد، وحشت دارد. در جنگ سال 2006 لبنان، حزب‌الله بیش از 4 هزار موشک به سمت رژیم صهیونیستی شلیک کرد. در این حملات 44 اسرائیلی کشته شدند.

بعد از تجربه تلخ جنگ لبنان و شکست ارتش اسرائیل در مقابل جنبش حزب‌الله، رژیم صهیونیستی به‌طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد. این رژیم پیش از این سیستم دوربرد موسوم به پیکان را طراحی کرده‌ بود اما بعد از جنگ لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه‌گذاری سنگینی، سیستم گنبد آهنین را طراحی و تولید کند. هزینه طراحی و استقرار این سیستم بیش از یک میلیارد یورو برآورد شده‌است

.

سیستم ضد موشک "گنبد اهنین"

بخشی از این هزینه را آمریکا تامین کرده‌است. این سیستم در داخل رژیم صهیونیستی منتقدان زیادی دارد. هر کدام از موشک‌های این سیستم هزینه‌ای معادل 25 هزار یورو دارد و این در حالی است که قرار است این سیستم موشک‌هایی را که بسیار ارزان‌قیمت‌تر هستند و کمتر از چند صد یورو ارزش دارند، سرنگون کند. این برآورد به این معناست که جنبش مقاومت - چه در لبنان و چه در فلسطین- از حالا به بعد وارد جنگی اقتصادی با اسرائیل می‌شود. گروهی دیگر معتقدند که فریب‌دادن سیستم راداری دفاع موشکی گنبد آهنین بسیار آسان است؛ فقط کافی است که راه این فریب پیدا شود.

منبع: دیدبان

برنامه های موشکی بالستیک رژیم اشغالگر قدس

 برنامه های موشکی بالستیک رژیم اشغالگر قدس

---

جریکو عنوان کلی و اختصاصی موشکهای بالستیک رژیم صهیونیستی است. ازآنجاییکه این موشک بابرنامه سلاحهای اتمی این رژیم پیوند خورده است اطلاعات دقیقی از این موشکها در دست نیست.

---

نام جریکو از اولین قرارداد توسعه موشکی منعقده بین رژیم اشغالگر قدس و فرانسه در 26 آوریل 1963 گرفته شده است که به اسم شهر اریحا اشاره دارد.اریحا درلغت عبری و کنعانی به معنای ماه است . گویا در اعصار گذشته این شهر مرکز ماه پرستان بوده است. شهر اریحا در قسمت غربی سرزمینهای خودگردان فلسطینی و کنار رود اردن قرار دارد و. تاریخ آن بهع 11هزارسال پیش برمیگردد.
این شهر در دوران جنگ 6 روزه توسط رژیم صهیونیستی اشغال و از حیطه حکومت سلطنتی اردن خارج شد. این شهر جزء اولین شهرهایی است که طبق قرارداد اسلو به حکومت خودگردان فلسطینی واگذار گردید.

در دهه 1960 رژیم صهیونیستی به فکر تجهیزارتش خود به سلاحههای اتمی افتاد. بدین منظور به شرکت فرانسوی مارسل دسالت سفارش موشک زمین به زمین با قابلیت حمل کلاهک هسته ای را داد.براساس گزارشهای به دست آمده موشک پیشنهادی فرانسویها(ام.دی 620) 500کیلومتر برد داشته و قادر به حمل کلاهک اتمی بوده است.این شرکت فرانسوی حدود 14 فروند از این موشکها را تحویل رژیم اشغالگر قدس داد. پس از حمله رژیم اشغالگر قدس به فرودگاه بیروت در ژانویه 1969 درحالیکه تنها هفت تست برای به سرانجام رسیدن برنامه موشکی ام.دی 620 باقیمانده بود فرانسه این رژیم را تحریم تسلیحاتی کرد. بعد از تحریم فروش سلاح توسط فرانسه رژیم اشغالگر قدس شروع به ساخت یک سری از این موشکها با نام جریکو کرد.

تا امروز برنامه موشکی و هسته ای رژیم صهیونیستی با هم مرتبط بوده اند. در طول جنگ اعراب و اسرائیل در اکتبر 1973 رژیم صهیونیستی بارها اعلام کرد که موشکهای جریکو با سرهای جنگی اتمی آماده شلیک هستند.در سال 1974 سازمان سیا این ادعای رژیم اسراییل را تایید و اعلام کرد که موشکهای جریکو کمترین کاربرد را به عنوان سلاح متعارف دارند و در واقع برای حمل کلاهکهای اتمی طراحی شده اند.

در دهه 1970 رژیم صهیونیستی طرح توسعه موشک دوربرد جریکو-2 را آغاز نمود. گزارشهای منتشره درسال 1985 مبنی بر این بود که که این موشک قابلیت حمل و نقل با ماشینهای ریل رو در بسترهای سنگی و تونلهای نگو را داردو حتی میتوان آنها راروی کامیونهای ویژه در داخل تونلهای ارتفاعات جولان پنهان کرد.سرجنگی قادر است با تولید انفجاری صدها کیلوتن هرکدام از پایتختهای عربی را به ویرانه تبدیل کند.سامانه هدایت خودکار این موشک با استفاده از قطعات وارد شده از آمریکا ساخته شده است.

در می 1987 رژیم اشغالگر قدس یک مدل پیشرفته از جریکو-2 را آزمایش کرد که بیش از800 کیلومتر برد داشت..دومین تست این موشک در سپتامبر 1989 با برد 1300 کیلومتر انجام شد.این موشکها برای پوشش مرزهای جنوبی روسیه واهداف خاصی در ایران طراحی شده بودند.در آنزمان شوروی اعلام کرد که میادین نفتی باکو را این موشک تهدید میکند و ممکن این رژیم را دچار چالشی نماید که نتواند آنرا مدیریت نماید.در پاسخ به این تهدید این رژیم اعلام کرد که هیچ نیت خاص و انگیزه ای در نزدیکی مرزهای شوروی ندارد.

در اکتبر 1989 خبرگزاری ان.بی.سی اعلام کرد آفریقای جنوبی یک موشک جریکو-2 را در ژولای گذشته آزمایش کرده است.بلافاصله مقامات ْآمریکایی اعلام کردند که رژیم اشغالگر قدس و رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در حال توسعه موشکی هستند که شباهت زیادی به موشک جریکو -2دارد.ان.بی .سی اعلام کرد طبق اسناد سازمان سیا این موشک از جنوبی ترین مرز آفریقای جنوبی مسیر 1450 کیلومتری تا جزایر پرنس ادوارد را طی نموده است. میتوان اطمینان داشت که این موشک در برد اصلی خودکارنکرده است. این جمله را یکی از مقامات رسمی آگاه به برنامه های نظامی اسرائیل در پنتاگون اعلام کرد.در واقع این موشک بردی بیش از 1500کیلومتر دارد. براساس گزارش سرویسپژوهشی کنگره آمریکا رژیم اشغالگر قدس 50 فروند موشک جریکو-1 و بیش از 100 فروند موشک جریکو-2 را بر روی لانچرهای زمینی یا ماشینهای ریل رو مستقر کرده است.موشکهای جریکو قادرند قاهره - دمشق- بغداد- ریاض و تهران را مورد هدف قرار دهند.رژیم اشغالگر قدس همواره تلاش دارد تااین قابلیت خود را حفظ کند. این موشکها و ماهواره های جاسوسی و موشکهای ضدبالستیک مانند ارو پیامهای معنادار و تهدید آمیز رژیم اشغالگر قدس به کشورهای همجوار خود است.پیامی که معنایش جز جنگ و آماده باش ابدی برای منطقه چیز دیگری نیست

.

معرفی موشکهای بالستیک رژیم اشغالگر قدس

اولین بار درسال 1971 جریکو-1 به عنوان موشک بالستیک کوتاهبرد این رژیم معرفی شد. نسخه فرانسوی اسن موشک ام.دی .620 نام دارد که در سال 1965 تست گردید.پس از قطع همکاریهای نظامی فرانسه با این رژیم در سال1968 AIAسازمان هواپیماسازی این رژیم ادامه کار توسعه صنایع موشکی اسرائیل را در بیت زکریا برعهده گرفت.تا سال 1980 هزینه ای بالغ بر 1 میلیارد دلار صرف این برنامه گردید.طول موشک جریکو-1 حدود 13.4 متر و قطر آن 0.8 متر و وزن آن 6.5 تن میباشد.برد این موشک 500کیلومتر بوده و قادر به حمل کلاهکی با وزن تقریبی 400کیلومتر میباشد. این موشک دو مرحله ای سوخت جامد است. موتورهای موشک جریکو-1 ان.آ-804 و ان .آ805 803 میباشند که از موتور ان.آ 803موشک توپاز الگو گرفته اند.
مرحله اول توسط 4 نازل ناوبری میشودکه از این نظر به توپاز-1 شباهت دارد. مرحله دوم تنها یک نازل داردکه با 4 بالک آیرودینامیکی کنترل میشود. لازم بذکر است که توپاز یک موشک اکتشاف تغییرالت جوی بوده و متعلق به فرانسه است.
دومین پرتاب جریکو-1 در 16 مارس 1966 در جزیره لیوانت توسط فرانسویهابا موفقیت انجام شد. تا سپتامبر1986 -16 پرتاب از این موشک صورت گرفت که10 پرتاب آن موفقیت آمیز و سه پرتاب نیمه موفق و سه پرتاب ناموفق بوده است.
خبرهای تایید نشده حخکایت از آن دارد که حدود100 فروند از این موشکها درسیلوهای زیرزمینی به حالت آماده باش قرار دارند.

جریکو-2

برنامه توسعه جریکو-2 در سال1977 آغازشد. در برخی از این منابع مانند سایت
www.israel_weapons.com/weapons/jericho2
تاکید شده است که قسمتی از هزینه این موشک در دو مدل زمین پرتاب و زیردریایی -پرتاب توسط رژیم پهلوی تامین شده است. همکاری با ایران در سال 1979 با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی متوقف شد. پس از آن در دهه80 آفریقای جنوبی در قالب پروژه آرنیستون درساخت این موشک با رژیم اشغالگر قدس همکاری کرده است. کیفیت و چگونگی این کار چندان مشخص نیست اما به گفته برخی منابع این موشک مشابه ام .جی.ام -31 پرشینگ آمریکا و موشک اس-3 فرانسه میباشد.البته آمریکا در دهه 70علاوه ب رکمکهای سیاسی و اقتصادی کمکهای فنی شایانی را نیز در اختیار این رژیم قرار داد.
موشک بالستیک جریکو-2 موشکی میانبرد ودو مرحله ای و سوخت جامد است. جریکو-2 دارای 14متر طول- 1.56 متر قطربدنه و وزن شلیک26 تن است.موتورهای این موشک توسط صنایع نظامی رژیم اشغالگر طراحی شده است.موتور مرحله اول 52 ثانیه و موتور مرحله دوم 85ثانیه کار میکند.یک وزن پرتاب پیشنهادی دیگر21935 کیلومتر میباشد(10970 کیلوگرم برای مرحله اول و 9965 کیلوگرم برای مرحله دوم(
این موشک میتواند کلاهک 1000 کیلوگرمی را با خود حمل کند.
این موشک از سال 1987 تا 2001 چندین تست پروازی در مدیترانه داشته است . بیشترین برد پروازی آن 1300کیلومتر از پایگاه استراتژیک پالماخیم در جنوب تل آویو بوده است.البته این موشک قابلیت عبور از برد 1500 را نیز دارد.
این موشک مبنای موشک ماهواره بر سه مرحله ای شاویت میباشد. شاویت یک موشک 23تنی است که اولین بار در سال 1988 از پالماخیم پرتاب شد. با توجه به عملکرد خوب آن اگر از شاویت به عنوان موشک بالستیک استفاده گردد میتواتند سرجنگی 500 کیلوگرمی راتا برد7600 کیلومتر حمل کند.
جریکو-3
ورود جریکو-3 به ناوگان موشکی رژیم صهیونیستی برای اواسط سال 2005 برنامه ریزی شده بود. با
سرجنگی 1000 تا1300کیلوگرم و برد 6000 تا 7000 کیلومتر.و قابلیت حمل یک سرجنگی هسته ای به وزن 350 کیلوگرم.
این موشک شباهت زیادی به ماهواره بر شاویت دارد. وزن تقریبی آن هنگام پرتاب حدود29 تن - طول موشک 15.5 متر و قطر بدنه ی موشک 1.56 متر میباشد.
این موشک یک سیستم سه مرحله ایست.

اما چرا رژیم صهیونیستی به موشک نیاز دارد؟

پاسخی که خود صهیونیستها میدهند این است که برد زیاد این موشکها باعث میشود برای اهداف نزدیک از شتاب بسیاربالایی برخوردارشوند. بدین طریق از هرگونه ضد موشک در امان بوده و قطعا به هدف اصابت میکنند.

این به معنای تهدید تمامی دنیا با کلاهک هسته ای اسرائیلی است.
در روز17 ژانویه 2008 رژیم صهیونیستی یک موشک بالستیک چند مرحله ای را آزمایش کرد که تحلیلگران معتقدند با قابلیت حمل کلاهکهای خاص بوده است

رژیم صهیونیستی دست به دامن "گنبد آهنین" شد

اشکلون در حصار رادارها

وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به دلیل ترس از نیروهای مقاومت فلسطینی اقدام به استقرار سپر موشکی در اطراف شهر اشکلون کرد.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، مهر به نقل از روزنامه هاآرتض نوشت، نصب سیستم موشکی گنبد آهنین در شهر اشکلون به دنبال درخواست رسمی شهردار این شهر از نخست وزیر و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی صورت می گیرد.

پیشتر قرار بود در ماه سپتامبر گنبد آهنین در اطراف چند شهر در سرزمین های اشغالی نصب شود اما ترس صهیونیست ها از نیروهای مقاومت موجب درخواست آنها برای استقرار سریع این سیستم موشکی شد.

در همین رابطه گفته می شود که مقامات صهیونیستی خواستار نصب فوری این سیستم در اطراف هشت شهر دیگر هستند.

سیستم موشکی گنبد آهنین دارای 3 بخش است؛ یک رادار ردیابی موشک، یک مرکز کنترل و یک بخش شلیک موشک. شکل اولیه این سیستم که به‌ صورت موشکهای پاتریوت آمریکا در سرزمین های اشغالی و عربستان به کار گرفته می ‌شد، توانست موشکهای اسکاد پرتاب‌ شده توسط عراق را ردیابی و نابود کند. در حقیقت این سیستم نسبت به پیش‌ بینی کارشناسان بسیار خوب عمل کرد. پیش بینی های اولیه نشان می ‌داد که این سیستم موفقیتی 10 درصدی خواهد داشت .

بعد از تجربه جنگ لبنان و شکست ارتش اسرائیل در مقابل جنبش حزب ‌الله، رژیم صهیونیستی به ‌طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد. این رژیم پیش از این سیستم دوربرد موسوم به پیکان را طراحی کرده‌ بود اما بعد از جنگ لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه‌ گذاری سنگینی، سیستم گنبد آهنین را طراحی و تولید کند. هزینه طراحی و استقرار این سیستم بیش از یک میلیارد یورو برآورد شده‌ است.
 
بخشی از این هزینه را آمریکا تامین کرده ‌است. این سیستم در داخل رژیم صهیونیستی منتقدان زیادی دارد. هر کدام از موشکهای این سیستم هزینه‌ ای معادل 25 هزار یورو دارد و این در حالی است که قرار است این سیستم موشکهایی را که بسیار ارزان ‌قیمت تر هستند و کمتر از چند صد یورو ارزش دارند، سرنگون کند.

رزمایش تل‌آویو برای موشکباران ایران

رژیم صهیونیستی بتازگی رزمایشی را برای مقابله با حملات موشکی از سوی ایران وسوریه و حزب‌الله لبنان انجام داده است.

به گزارش مشرق، تلویزیون رژیم صهیونیستی عصر دیروز اعلام کرد که نیروهای هوایی این رژیم بتازگی رزمایش و تمرینی را برای آمادگی در مقابل حمله ایران به سرزمین‌های اشغالی انجام داده‌اند.
"نیر دفوری" خبرنگار نظامی این شبکه اعلام کرد که این تمرین، یکی از بزرگترین تمرین‌های نظامی نیروهای هوایی اسرائیل در دوره اخیر به شمار می‌رفت.
بر اساس گزارش تلویزیون اسرائیل، این تمرین شامل راه اندازی سامانه‌های دفاع موشکی پاتریوت و سامانه‌های حیتس علیه موشک‌های بالستیک و همچنین سامانه کلاه فولادی و موشک‌های کوتاه برد است که برای آمادگی این رژیم در مقابل حملات احتمالی موشکی ایران انجام شده است.
این رزمایش، در حالی صورت گرفته که سامانه موشکی حیتس در آزمایش‌های متعددی که بر روی آن انجام شده، ناموفق عمل کرده و کارشناسان نظامی معتقدند که سایر سامانه‌های دفاعی اسرائیل نیز توان مقاومت در برابر حملات موشکی ایران را ندارند.
این رزمایش همچنین برای آمادگی در برابر موشک‌هایی برگزار شده که از چند جبهه نظیر موشک‌های شهاب3 ایران، سوریه، حزب‌الله لبنان و حماس به سوی سرزمین‌های اشغالی گسیل می‌شوند.
تلویزیون اسرائیل همچنین به نقل از برخی منابع مرتبط با رزمایش ها اعلام کرد که در تمرینات اخیر موضوع انهدام سکوهای پرتاب موشک و سامانه‌های رادار سوریه و سامانه‌های دفاع هوایی این کشور نیز به تمرین و رزمایش گذاشته شده است.
این گزارش مدعی است که مسؤولان اسرائیلی اعتقاد دارند سال آینده میلادی سالی سرنوشت در زمینه پرونده هسته‌ای ایران خواهد بود.