پهپاد هرمس" چیست و چگونه منهدم شد؟

  "پهپاد هرمس" چیست و چگونه منهدم شد؟ + فیلم و عکس

  پهپاد شکار شده توسط پدافند نیروی هوافضای سپاه، هرمس نام دارد. این پهپاد یکی از پیشرفته‌ترین پهپادهای رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود.

به گزارش  تسنیم، عصر روز گذشته بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سرنگونی یک فروند پهپاد جاسوسی در حوالی منطقه نطنز در "استان اصفهان" خبر داد. این منطقه، یک منطقه حساس و مهم تلقی شده و نیروگاه هسته‌ای نطنز در آن واقع شده است.

طبق اعلام سپاه پاسداران، این پهپاد قصد نفوذ به منطقه نطنز را داشته که توسط پدافند نیروی هوا فضای سپاه رهگیری و مورد اصابت "موشک" قرار گرفته و ساقط شده است.

سپاه، هواپیمای منهدم شده را "پنهانکار و رادارگریز" معرفی کرده ولی نام این پهپاد را اعلام نکرده است اما در آن سوی مرزها و در سرزمین‌های اشغالی، سرنگونی این پهپاد با واکنش زیادی مواجه نشده و با گذشت نزدیک به 20 ساعت از انتشار خبر سرنگونی و بازتاب گسترده آن در رسانه‌های جهان، مقامات صهیونیست هیچ واکنشی به این خبر نشان نداده‌اند.

اما در عین حال روز گذشته روزنامه صهیونیستی هاآرتص، خبر داد که در صورتی که این خبر تائید شود، پهپاد ساقط شده احتمالا از نوع "هرون" یا "هرون تی‌ پی" بوده است. اما خبرنگار دفاعی خبرگزاری تسنیم کسب اطلاع کرد که این پهپاد از نوع هرون نبوده بلکه یک پهپاد به نام "هرمس" بوده که ساخت شرکت البیت سیستمز است.

پهپاد هرمس 900

پهپادهای هرمس در چند نسل مختلف و در اندازه‌های متفاوت توسط رژیم صهیونیستی ساخته شده‌اند که آخرین نمونه از این پهپادها، هرمس 450 و هرمس 900 است.

هرمس یک پهپاد نه چندان بزرگ است که داده‌های نظامی و اکتشافی را به صورت واقعی بدون اینکه متاثر پردازش های خاصی شود، در اختیار پایگاه‌ زمینی خود قرار می‌دهد.

توانایی حمل تجهیزات به میزان 150 کیلوگرم باعث شده تا این پهپاد جهت عملیاتهای ISTAR با قابلیت رله کردن ارتباطات در انواع ماموریت‌ها بسیار تاثیرگذار باشد.

هرمس از سامانه‌های الکترونیکی هوایی متعددی بهره جسته و این یعنی هرمس می‌تواند با برقراری ارتباط ماهواره‌ای و یا به طور مستقل و خودپرداز، ماموریت‌هایش را حداکثر 20 ساعت انجام دهد. این پهپاد علاوه بر قابلیت انجام ماموریت‌های شناسایی، قابلیت‌های نظارت، هدایت آتش توپخانه، نظارت دریایی، ارزیابی خسارات وارده در جنگ و البته قابلیت رزمی نیز دارد.

پهپاد هرمس 450

یکی از مهمترین عملیات‌های هرمس، جنگ 33 روزه بود. در این جنگ، صهیونیست‌ها به طور میانگین روزانه 20 هواپیمای بدون سرنشین هرمس، خاک لبنان و مواضع حزب‌الله را رصد می‌کردند.

بیشینه زمان عملیاتی هرمس 450، 20 ساعت، ارتفاع عملیاتی 5.5 کیلومتر و سرعت بیشینه  آن نیز 95 کیلومتر است، این برد در هرمس 900 که اولین پروازش را در 9 دسامبر سال 2009 انجام داده، افزایش یافته است.

اگرچه هنوز مشخص نیست که کدام مدل از این پهپاد توسط پدافند نیروی هوافضای سپاه پاسداران سرنگون شده است، اما قطعا ماموریت این پهپاد رزمی نبوده و قصد انجام ماموریت جاسوسی داشته است.

"آشیانه پهپادهای هرمس در پایگاه پالماخیم (Palmachim)"

پهپادهای هرمس به سامانه ناوبری ماهواره‌ای (جی‌پی‌اس) مجهز هستند. این سامانه می‌تواند تصاویر ماهواره‌ای که پهپاد می‌فرستد را در اختیار ناظر بیرونی دور از محدوده پرواز قرار دهد.

معمولا اگر پهپادهای متخاصم قابلیت کشف و شناسایی داشته باشند، توسط رادارهای سامانه‌های موشکی پدافندی، رهگیری و سپس با موشک این سامانه‌ها هدف قرار گرفته و منهدم می شوند اما اگر سامانه‌های پدافندی نتوانند پهپاد را شناسایی کنند، بلافاصله باید با جنگنده این پهپاد را رهگیری و با موشک‌های هوا به هوا منهدم کرد، کاری که رژیم صهیونیستی در مورد پهپاد ایوب پس از ناکامی سامانه‌های راداری و موشکی در انهدام پهپاد ایرانی‌الاصل، انجام داد.

حالا با وجود همه توانایی‌ها و سامانه‌های قدرتمندی راداری، جاسوسی، تصویربرداری و . . . پهپاد اسرائیل، سپاه توانسته نه با جنگنده و پهپادهای رزمی خود، بلکه با سامانه‌های راداری موشکی‌اش این پهپاد را شناسایی و منهدم کند و این یعنی اصلا نیازی به پرواز جنگنده برای هدف قرار دادن این پهپاد نبوده و این پهپاد، "شکار راحتی" برای سپاه پاسداران و سامانه‌های موشکی‌اش بوده است.

حزب الله لبنان سال گذشته یک فروند پهپاد به نام ایوب که طبق اعلام فرماندهان، ایرانی بوده را به داخل سرزمین‌های اشغالی فرستاد و این پهپاد ایرانی پس از ساعت‌ها پرواز بر فراز تاسیسات مهم نظامی و سیاسی صهیونیست‌ها و تهیه عکس و فیلم، خودنمایی کرد تا صهیونیست‌ها از توان بالای حزب الله با خبر شوند اما صهیونیست‌ها برای انهدام این پهپاد مجبور شدند چند جنگنده را سراغ پهپاد دست چندم ایرانی بفرستند، چیزی که حالا ایران با هدف‌قرار دادن "هرمس پیشرفته آن هم با موشک"، توان بالای سامانه‌های موشکی ایران و البته توان رادارگریزی پهپادهای ایرانی و ضعف سامانه های موشکی و پدافندی صهیونیست‌ها را بیش از گذشته نمایان کرد.

سردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روز گذشته درباره این پهپاد گفته بود: برخی قطعات پهپاد ساقط شده رژیم‌صهیونیستی سالم است و کارشناسان در حال بررسی اطلاعات آن هستند.

حالا ایران "رویای صهیونیست‌ها" را با سامانه موشکی هدف قرار داده و این رویا را به کابوس تبدیل و اعلام کرده که در مقابل این تهدید، "مقابله به مثل" خواهد کرد، مقابله به مثلی که شاید با رونمایی از یک "هِرمس ایرانی" و اعزام آن به ماموریت شناسایی و رزمی در سرزمین‌های اشغالی، رویای اسرائیل را بیش از پیش به کابوس تبدیل کند.

فیلم پهپاد ساقط شده رژیم صهیونیستی

*** گزارش از حسین دلیریان

تصاویر/ بازدید رییس‌ جمهور از نمایشگاه سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع

۰۲ شهریور ۱۳۹۳  -  ۱۴:۲۶

از رویای «بابل بزرگ» صدام تا پرتاب ماهواره به فضا +عکس

طرح‌های عجیب استفاده از توپخانه

از رویای «بابل بزرگ» صدام تا پرتاب ماهواره به فضا +عکس

خرید توپ های 155 میلی متری توسط عراق در خلال جنگ تحمیلی علیه ایران، باعث افزایش روابط بین دکتر بول و عراقی ها شد و به نظر این دانشمند کانادایی، صدام حسین شخصی بود که می توانست اعتبار مالی لازم برای پروژه فضایی او را تامین کند.

  تقریبا اکثر مردم جهان با شنیدن عبارت "پرتاب ماهواره" به یاد یک موشک عمدتا بزرگ می افتند که شلیک شده و از جو زمین خارج می شود. این تعریف و نحوه استاندارد پرتاب ماهواره در جهان به شمار می آید. اما اگر بشود به شکل دیگری ، مثلا با استفاده از یک توپ یک ماهواره را به فضا پرتاب کرد چه ؟ مسلما اولین چیزی که به ذهن بسیاری از افراد می رسد این است که این روش تا حد زیادی از هزینه ها خواهد کاست. اما آیا اینچنین پروژه وجود داشته است یا خیر؟ پاسخ این سوال مثبت است اما برای رسیدن به پاسخ آن باید ابتدا کمی در تاریخ به عقب برویم.

جنگ جهانی اول: نبرد توپ های بزرگ

بدون هیچ شک و شبه ای باید از جنگ اول جهانی به عنوان "جنگ توپخانه ها" یاد کرد. در طول این جنگ تمامی طرفهای درگیر انواع و اقسام توپهای گوناگون در کالیبرهای مختلف برای پشتیبانی از نیروهای خودی و حمله به مواضع دشمن استفاده می شد. با معرفی کشتی های پرنده از طرف آلمان و شروع بمباران شهرهای متفقین شکل جدیدی از جنگ به جهان معرفی شد و حالا دیگر شهرهای بزرگ که از جبهه های جنگ دور بودند نیز دچار خسارت شدند. با ادامه جنگ نیروهای متفقین جنگنده های خود را وارد کارزار کرده و تا حد زیادی جلوی حملات هوایی آلمان را گرفتند.

آلمانی ها تصمیم گرفتند که با کمک توپخانه خود این بار شهر پاریس را هدف قرار بدهند. توپهای معمول آن زمان به هیچ وجه قادر به این عمل نبودند و اینجا بود که به نوعی اولین ابر توپ در دنیای مدرن ساخته شد.

توپ پاریس

 "توپ پاریس" با کالیبر 240 میلی متر توسط صنایع "کروپ" آلمان ساخته شد. طول لوله این توپ 34 متر بود و گلوله 106 کیلویی را تا فاصله 130 کیلومتری و ارتفاع 42 کیلومتری از سطح زمین می رساند و سپس با سرعتی در حدود 1640 متر بر ثانیه به هدف می رسد.

این توپ در سال 1918 میلادی بر علیه پاریس به کار گرفته شد و موجب مرگ 250 نفر و مجروح شدن 620 تن از اهالی پاریس شد. قدرت تخریب گلوله های این توپ کم بود و بیشتر به عنوان یک سلاح روانی و عامل ایجاد ترس استفاده شد.

جنگ دوم جهانی: کارل گوستاو هیولای 800 میلی متری هیتلر

این آدولف هیتلر و آلمان نازی بودند که در جنگ دوم جهانی همچنان به استفاده از توپهای عظیم خصوصا از نوع سوار بر روی کشنده ریلی روی آوردند. اما هیتلر به عنوان شخصی که همیشه جنگ افزارهای بزرگ تر را بهتر می دانست دستور ساخت بزرگترین توپ عملیاتی جهان تا به امروز را داد.

گوستاو و دورا دو توپ 800 میلی متری ساخت صنایع کروپ بودند که با وزنی در حدود 1350 تن و طول 47 متر در حکم هیولاهای سنگین وزن را داشتند. برای حرکت دادن هر کدام از این توپ ها به چهار مسیر خط آهن نیاز بود که هر جفت از آنها در زیر یک طرف از این توپ قرار می گرفت.

توپ گوستاو در جریان محاصره شهر بندری سواستاپول در شوروی سابق به سال 1942 تنها مکانی بود که این توپ شلیک کرد و البته اثرات بسیاری مخربی بر روی شهر داشته و نهایتا موجب سقوط این بندر شد.

کارل گوستاو 800 میلی متری

اما یک پروژه ناتمام آلمانی نیز در این میان باید مورد توجه قرار بگیرد.

پروژه V-3 آلمان طرحی بود که بر اساس یک لوله توپ بسیار طولانی بر روی یک سطح شیب دار قرار گرفته و در کناره لوله اصلی چندین محفظه نصب شده بود و وقتی که گلوله شلیک شده از انتهای لوله از کنار هر کدام از این بخش ها می گذشت با انجام یک انفجار کنترل شده در این بخش ها انرژی و شتاب بیشتری به گلوله وارد می شد و در نهایت یک گلوله 150 میلی متری با سرعت 1500 متر بر ثانیه لوله توپ را ترک کرده و تا فاصله 165 کیلومتری را طی کند.

مدل آزمایشی سامانه V-3

هدف از ساخت این سلاح، بمباران لندن از شمال فرانسه بود که البته در سال 1944 با کشف مکان ساخت این توپ بمب افکن های انگلیسی آن را نابود کردند. البته یک توپ از این نمونه در سال 1945 آماده شده و چند شلیک به سمت لوکزامبورگ انجام داده و باعث ایجاد خسارات کمی شد.

جنگ سرد: از توپخانه اتمی تا شلیک ماهواره به فضا

شروع جنگ سرد در حقیقت آغاز یک مسابقه همجانبه تسلیحاتی بین دو ابرقدرت شرق و غرب بود که در آن هیچ طرحی رد نمی شد، شرکت ها و طراحان مختلف هر طرحی مربوط به طراحی و ساخت سلاح را ارائه داده و دو دولت نیز تقریبا برای سرمایه گذاری در این موارد حد و مرزی قائل نبودند.

آمریکا که به عنوان مدافع کشورهای اروپای غربی می دید ناگهان با سیل بی پایان تانک ها و زرهپوش های شوروی سابق رو به رو شد که به هیچ عنوان با روشهای متعارف امکان متوقف کردن آن وجود نداشت.

در نتیجه آمریکایی ها استفاده از سلاح های اتمی تاکتیکی را در دستور کار قرار دادند. بخشی از این استراتژی استفاده از توپ کششی مدل M65 با کالیبر 280 میلی متر با قابلیت پرتاب گلوله اتمی تا مسافت 32 کیلومتر بود. این توپ به آلمان منتقل شد اما به دلیل اندازه و وزن بالا هیچ گاه به عنوان یک سلاح موثر به حساب نمی آمد.

توپ M65

اما بعد از این مقدمه تقریبا طولانی به مردی از اهالی کشور کانادا می رسیم که یکی از عجیب ترین طرح ها در زمینه استفاده از توپخانه را مطرح کرده است.

جرالد بول، طراح و دانشمند اهل کشور کانادا یکی از پیشگامان عرصه طراحی و ساخت سامانه های توپخانه ای بود. با آغاز مسابقه فضایی بین آمریکا و شوروی سابق مشخص بود که کشور کانادا نه توان علمی و نه توان مالی ورود به مسابقه فضایی را ندارد. اما بول راه حلی عجیب ارائه داد.

وی اینگونه پیشنهاد خود را مطرح کرد که ماهواره ای کوچک برای استفاده در مدارهای پایینی سطح زمین توسط یک قبضه توپ بسیار بزرگ به سمت جو زمین شلیک شود.

جرالد بول

در نهایت با مشارکت دو دولت کانادا و آمریکا "پروژه تحقیقات ارتفاع بالا" آغاز شد. برای این طرح از یک قبضه توپ 410 میلی متری استفاده می شد و چندین شلیک آزمایشی برای این منظور انجام شد.

در یکی از شلیک ها در سال 1966 در آریزونای آمریکا یک پرتابه 180 کیلوگرمی با سرعت 3600 متر بر ثانیه به ارتفاع 180 کیلومتری و به درون فضای بیرون جو پرتاب شد. اما این پروژه با شدت گرفتن جنگ ویتنام و سردی روابط دو همسایه راه به جایی نبرد و متوقف شد.

شلیک آزمایشی در جریان تحقیقات پروژه ارتفاع بالا

اما جرالد بول شخصی نبود که این طرح را فراموش کند و این قصد وی در نهایت او را با یکی از خطرناک ترین دیکتاتورهای جهان یعنی "صدام حسین" پیوند داد. ریچارد بول بعد از شکست طرح مشترک بین آمریکا و کانادا، کار بروی توپ های 155 میلی متری را آغاز کرده و توپهای سری GHN-45 را طراحی کرد.

این توپ بسیار مورد علاقه عراقی ها قرار گرفت و در سالهای جنگ با ایران چیزی نزدیک به 300 قبضه از این توپها را خریداری کرده و وارد جنگ ضد کشورمان کرد.

توپ GHN-45

این خرید نظامی باعث افزایش روابط بین بول و عراقی ها شد و به نظر این دانشمند کانادایی، صدام حسین شخصی بود که می توانست اعتبار مالی لازم برای پروژه فضایی او را تامین کند.

البته دیکتاتور عراقی به همین سادگی ها رضایت نداد و در مقابل پشتیبانی مالی دو خواسته از وی داشت. یکی کمک به افزایش برد موشک های اسکاد عراق و یکی هم ساخت یک ابر توپ برای ارتش عراق که پروژه "بابل" نام گرفت.

در ابتدا بول کار بر روی پروژه کوچک تری با عنوان "بابل کوچک" را برای عراقی ها آغاز کرد. این توپ دارای لوله ای به قطر 350 میلی متر و طول 46 متر بود و قرار بود به بردی در حدود 750 کیلومتر دست پیدا کند. این توپ با زاویه 45 درجه بر روی یک تپه قرار گرفته و شلیک می کرد. این توپ در منطقه ای در شمال بغداد نصب شده و چند شلیک آزمایشی نیز با آن صورت گرفت.

بابل کوچک نصب شده در عراق

بخش بعدی پروژه نیز با نام "بابل بزرگ" با کالیبر 1000 میلی متر و طول لوله 156 متر، قرار بود که یک توپ مخصوص فرستادن محموله های کوچک به مدار زمین باشد. هر چه که بود پروژه بابل با ترور جرارد بول به تاریخ 20 مارس 1990 در مقابل درب آپارتمانش در بروکسل بلژیک توسط عوامل ناشناس به پایان رسید.

بخش هایی از لوله این توپ بزرگ نیز که در آن زمان به شرکتهای انگلیسی سفارش داده شده بود توسط گمرک و پلیس انگلستان کشف و ضبط شدند. پس از پایان جنگ خلیج فارس نیز "بابل کوچک" از میان رفت.

دو تکه از لوله مربوط به پروژه "بابل بزرگ" در موزه ای در انگلستان

هر چند این پروژه هیچ گاه به سرانجام نرسید ولی آزمایشات انجام شده در این خصوص عملی بودن آن را نشان داد و می توان این گونه نتیجه گرفت که استفاده از توپ های کالیبر بزرگ می تواند یک راه حل ارزان قیمت برای فرستادن محمول های مورد نیاز و یا ماهواره های کوچک به مدارهای پایینی کره زمین باشد.

کابوس شبانه ناوهای هواپیمابر آمریکا آماده ماموریت شد +عکس

کابوس شبانه ناوهای هواپیمابر آمریکا آماده ماموریت شد

آخرین نمونه معرفی شده موشک نصر با نام «نصر بصیر» که نام آن اشاره به قابلیت رؤیت اهداف دارد، از جستجوگر الکترواپتیکی و احتمالاً از نوع تصویری فروسرخ (IIR) برای هدفگیری در فاز نهایی پرواز استفاده می کند که جستجوگر تصویری حرارتی در شب و شرایط نامساعد نیز با درصدی کاهش برد، توان عملیات دارد.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، ایجاد قدرت دریایی قدرتمند برای جمهوری اسلامی ایران پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و بر پایه تجربیات ارزشمند آن از اولویت بالایی برخوردار بوده است.

با مشاهده عملکرد موشک‎هایی همچون هارپون در اختیار نیروی دریایی ارتش ایران، موشک فرانسوی اگزوست در اختیار عراق و نیز استفاده از موشک کرم ابریشم توسط هر دو طرف، سرمایه‎گذاری قابل توجهی در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برای طراحی، ساخت و تولید موشک‎های ضد کشتی با بردهای متنوع خصوصاً انواع کروز که قابلیت شلیک از سه دسته اصلی پرتابگرها یعنی شناورها، هواگردها و سکوهای زمینی را داشته باشند، صورت گرفت.

اصلی‎ترین مشخصه این نوع موشک‎ها، پرواز در ارتفاع بسیار نزدیک به سطح زمین و عموماً کمتر از 30 متری در فاز پیمایشی (کروز) از مراحل حرکت آن است که بخش بسیار زیادی از زمان پرواز آنها را شامل می‎شود از این رو این موشک‎ها به نام کروز شناخته شدند. اغلب موشک‎های کروز ساخته شده دارای سرعت‎های کمتر از صوت هستند اما برخی نمونه‎های جدید در بخش نهایی پرواز (فاز ترمینال) به سرعت مافوق رسیده و برخی نیز از ابتدای پرواز، سریع‎تر از صوت حرکت می‎کنند.

موشک‎های کروز از هواپیما، پرتابگر زمینی، کشتی و حتی زیردریایی شلیک می‎شوند و انواع مختلف آنها برای حمله به رادارها، کشتی‎ها و اهداف زمینی توسعه یافته‎اند. برد نمونه‎های مختلف ساخته شده این نوع موشک‎ها از چند ده کیلومتر تا چند هزار کیلومتر است. برخی از مهم‎ترین اجزاء مشترک همه این موشک‎ها شامل پیشران راکتی برای نمونه‎های برد کوتاه تا متوسط و موتور جت برای نمونه‎های دوربرد، خلبان خودکار، ارتفاع‎سنج (برای اندازه‎گیری ارتفاع از سطح آب و پرواز در نزدیکی آن) و جستجوگر هدف که عموماً از نوع راداری، تصویری یا حرارتی است.

انواع موشک‌های کروز دریایی ساخت ایران شامل گونه‌های کوتاه برد کوثر و ظفر، میانبرد نصر، دوربرد نور، قادر، قدیر و رعد است که موشک قدیر به همراه نمونه‌ای جدید از موشک نصر به مناسبت سالروز صنعت دفاعی با حضور ریاست جمهور رونمایی شدند.

موشک نصر بصیر

موشک کروز ضد کشتی نصر در زمره سلاح‎هایی با برد کوتاه تا متوسط قرار می‎گیرد. اصلی‎ترین تفاوت این موشک با کوثر و ظفر، میزان بالای سرجنگی است که قدرت تخریب بسیار بالایی برای آن ایجاد نموده. موشک 350 کیلوگرمی نصر-1 با برد دستکم 35 کیلومتر حاوی یک سرجنگی نیمه زرهی 130 کیلوگرمی است.
 

نمونه هواپرتاب موشک نصر در کنار جنگنده بمب‎افکن اف-4ئی

به گزارش مشرق، موشک ضد کشتی و کروز نصر-1 پس از قرار گرفتن در خط تولید، به فهرست تسلیحات شناورهای تندرو اضافه شد که برد دورایستایی بهتری به آنها در مقابله با ناوهای دشمن می‎دهد. انواع شناورهای تندرو ایرانی از جمله ذوالفقار نیز به این موشک هدایت راداری و قدرتمند مجهز شده‎اند.

شلیک موشک نصر هدایت راداری از شناور تندرو ذوالفقار

موشک نصر دارای سکوهای ساحلی خوداتکا نیز بوده که با استقرار روی کامیون از تحرک مناسبی برخوردار شده‎اند. نمونه هواپرتاب این موشک کروز هم به تولید رسیده که روی هواپیماهای جنگنده نظیر اف-4 فانتوم نیروی هوایی ارتش نصب می‎شود. به علاوه در بازدید رئیس جمهور از نیروی دریایی سپاه در بندرعباس نیز یک بالگرد بل206 مجهز به یک موشک نصر در زیر بدنه به نمایش در آمد.

 

شلیک موشک کروز ضد کشتی نصر از پرتابگر ساحلی

این بالگرد می‎تواند به سرعت پیمایشی (کروز) بالاتر از 200 کیلومتر بر ساعت برسد که سرعت اولیه قابل توجهی به موشک می‎دهد. همچنین توان رسیدن به ارتفاع پروازی بیش از 3500 متر نیز در کنار سرعت اولیه‎ای که بالگرد به موشک می‎دهد برد نصر را در صورت شلیک از بالگرد به طور محسوسی افزایش خواهد داد.

بدیهی است پرتاب این موشک از هواپیماهای جنگنده از ارتفاع‎ها و سرعت‎های بیشتر باز هم به افزایش برد دورایستایی موشک منجر خواهد شد.

موشک نصر زیر بدنه بالگرد بل206

به گزارش مشرق، آخرین نمونه معرفی شده موشک نصر با نام «نصر بصیر» که اشاره به قابلیت رؤیت اهداف نیز دارد از جستجوگر الکترواپتیکی و احتمالاً از نوع تصویری فروسرخ (IIR) برای هدفگیری در فاز نهایی پرواز استفاده شده است.

این جستجوگر در زمره گونه‌های غیرفعال یا passive قرار می‌گیرد که بدون ایجاد هرگونه انتشاری اقدام به شناسایی و قفل روی اهداف می‌نماید.

 

موشک نصر بصیر

بدین ترتیب هوشیاری شناورهای دشمن در مورد شلیک موشک به سمت آنها به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. شناسایی اولیه موقعیت شناورهای دشمن نیز می‌تواند به روش‌های مختلفی صورت گیرد از جمله رادارهای دوربرد ساحلی، پهپادهای شناسایی یا توسط رادار شناورهایی در خارج از منطقه شلیک موشک.

جستجوگر تصویری فروسرخ (IIR) قابلیت ردگیری اهداف شناوری را از تمام زوایا داشته، از مقاومت نسبتاً بالایی نسبت به اخلال (جمینگ) و فریب برخوردار بوده و حساسیت بسیار بهتری در تشخیص اهداف دارد. همچنین برخلاف جستجوگرهای اپتیکی مرئی که تنها در روز و شرایط آب و هوایی مساعد قابلیت فعالیت دارند جستجوگر تصویری حرارتی در شب و شرایط نامساعد با درصدی کاهش برد، توان عملیات دارد.

جدیدترین حسگرهای فروسرخ تصویری قابلیت تشخیص در محدوده‌های متنوع امواج فروسرخ را دارند و در نتیجه به این دلیل و نیز افزایش هوشمندی پردازشگرهای دیجیتال، امکان مقابله با آنها بسیار دشوار شده است.

بسیاری از حسگرهای جدید تصویری فروسرخ در محدوده طول موج متوسط فروسرخ (MWIR) یا بلند فروسرخ (LWIR) کار می‌کنند تا تابش فروسرخ اجسام را به راحتی از نور مرئی تشخیص دهند. از این فناوری در سامانه‌های مختلفی با مأموریت‌های شناسایی، ردگیری اهداف، سامانه‌های کنترل آتش و حسگر موشک‌ها استفاده می‌شود.

تصویر فروسرخ از یک هدف دریایی در فاصله 4 کیلومتری

به نظر می‌رسد پنجره جستجوگر موشک نصر بصیر، دارای پوشش منیزیم فلوراید است که اثرات مهمی در تشخیص محدوده مطلوب امواج فروسرخ دارد. این ماده با حذف برخی از باندهای امواج فروسرخ، فقط فرکانسهایی از امواج فروسرخ را عبور می دهد که مربوط به مواد سازنده به کار رفته در تجهیزات هدف بوده و اثرات محیطی پس زمینه و اثرات حرارتی روی پنجره جستجوگر را نیز تا حد زیادی حذف می کند.

سر جستجوگر موشک نصر بصیر

همچنین خواص مکانیکی طلق یا شیشه پنجره جستجوگر با بهره‌گیری از این ماده بهبود می‌یابد که در صورت تشکیل امواج شوک در جلوی موشک در سرعت‌های شلیک مادون صوت بالا (High Subsonic) اهمیت بیشتری می‌یابد. به علاوه با بهره‌گیری از این ماده، مقاومت در برابر اثرات اصطکاکی و سایشی قطرات آب نیز بهبود یافته که ارزش بالایی برای موشک‌های کروز دریایی که در نزدیک سطح آب پرواز می کنند.

موشک قدیر

برای اولین بار در مهرماه سال 91 رئیس سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع خبر از ساخت موشک کروز قدیر در آینده‌ای نزدیک داد. پس از آن در فروردین ماه سال جاری فرمانده نیروی دریایی ارتش از بکار گیری این موشک هم در ناوشکن‌های نداجا و هم در پرتابگرهای ساحلی این نیرو خبر داد.

امیر سیاری تفاوت کروز قدیر با موشک‌های قبلی این نیرو نظیر نور و قادر را در بُرد، دقت و قدرت انهدام آن عنوان کرده بود.

به گزارش مشرق، موشک ضد کشتی و کروز نور از اولین نمونه‎های این نوع موشک‎ها بود که در سال‎های دهه 1370 به خدمت نیروهای مسلح کشورمان در آمد. موشک نور با طول 6.38 متر که 1.24 متر آن مربوط به موتور راکتی اولیه است، 715 کیلوگرم جرم داشته که 175 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی نفوذگر نیمه زرهی موجود در آن است.

برد این موشک 120 کیلومتر بوده و می‎تواند با سرعت نزدیک به 0.9 ماخ پرواز کند.

شلیک موشک نور از ناوشکن البرز

ناوچه‎های رده تندر و سینا، ناوهای رده بایندر و ناوشکن (ناو محافظ) رده الوند و جماران، هواناوهای BH-7، بالگردهای میل-17/171 و هواپیماهای جنگنده مانند اف-4 فانتوم از جمله تجهیزات نیروهای دریایی سپاه و ارتش و نیروی هوایی ارتش هستند که این موشک را به کار می‎برند.

همچنین مجموعه‎های پرتابگرهای متحرک ساحلی که هر یک برخوردار از رادار، واحد فرماندهی و کنترل و چندین پرتابگر هستند دیگر سامانه کاربر موشک نور محسوب می‎شوند. این سامانه‎ها که به صورت خوداتکاء عمل می‎کنند نقش مهمی در دفاع ساحلی در برابر واحدهای شناور دشمن دارند که البته سامانه‎های مستقر شده در مناطق مختلف قابلیت شبکه شدن با هم را نیز دارند.
 

موشک کروز ضد کشتی نور

موشک نور برای پرتاب از شناورها یا سکوهای ساحلی با یک موتور راکتی اولیه سوخت جامد سرعت گرفته و پس از جدا شدن این پیشران، با موتور توربوجت که ورودی هوای آن زیر بدنه و بین دو بال پائینی قرار دارد به مسیر خود ادامه می‎دهد.

در فواصل نزدیک هدف، موشک ارتفاع خود را به چند متری سطح آب می‎رساند تا کار شناسایی و درگیری دشمن با آن سخت شده و موشک به بخشی از هدف که نزدیک آب است اصابت کند که سبب ایجاد بیشترین آسیب در هدف شده و احتمال غرق شدن آن را افزایش می‎دهد.

موشک قادر نیز نمونه‎ای جدید از موشک نور است که برد آن افزایش یافته. قادر با بهره‎مندی از ساختار و طراحی مشابه و حتی ابعاد نزدیک به نور دستکم 220 کیلومتر برد دارد.

در واقع به نظر می‎رسد متخصصان صنعت موشکی کشور برای تولید موشک قادر از نظر فیزیکی تنها کمی طول موشک نور را افزایش داده باشند. همانطور که در تصویر زیر پیداست، قطر و بال‎های دو موشک نیز مشابه هم هستند و این مشابهت بالای دو موشک قیمت تمام شده موشک جدید را به میزان قابل توجهی کاهش می‎دهد.

موشک ضد کشتی قادر در کنار نور

از توانمندی‎های اعلام شده برای موشک قادر باید به سامانه خلبان خودکار دیجیتال، سامانه ناوبری با دقت بالا، امکان برنامه‎ریزی موشک قبل از شلیک، امکان هدفگیری اهداف با سطح مقطع راداری پایین، رادار پیشرفته با قابلیت مقابله با جنگ الکترونیک، آماده‎سازی و واکنش سریع موشک برای حمله به هدف و توانایی ضربه زدن به اهداف ساحلی علاوه بر هدف‎های شناور اشاره کرد.

شلیک موشک کروز قادر از پرتابگر ساحلی

موشک قادر در یکی از آزمایش‌های خود با سرجنگی که تنها یک ششم سرجنگی واقعی موفق به هدف قرار دادن یک هدف واقعی با طول 63 متر شد که در اثر اصابت این موشک کشتی مذکور غرق گردید که نشان دهنده قدرت بالای سرجنگی به کار رفته است. بنابراین پیداست با سرجنگی با قدرت 6 برابر قادر قادر به غرق کردن کشتی‌های بسیار بزرگتر دشمن است.

به گزارش مشرق، موشک قادر نیز مانند نور از سکوهای متحرک ساحلی، ناوچه‎ها و ناوشکن‎ها، هواپیماهای جنگنده و بالگرد میل-17/171 پرتاب می‎شود. پرتابگرهای جعبه‎ای موشک قادر که برای پرتاب آن از سطح به کار می‎رود نیز مشابهت بالایی با نمونه‎های مورد استفاده برای موشک نور دارد که این نیز دلیل دیگری برای طی شدن یک سیر منطقی در توسعه موشک‎های کروز دریایی کشور است.

موشک قادر نصب شده زیر بال هواپیمای اف-4ئی نیروی هوایی ارتش

با توجه به پرواز این موشک‎ها در ارتفاع بسیار پایین، رادار کشتی‎ها به طور مستقل از رادارهای هواپایه و در بهترین حالت با در نظر نگرفتن سطح مقطع راداری کم موشک‎های نور و قادر از حدود 30 کیلومتری (با توجه به انحنای کره زمین) امکان رؤیت آنها را خواهد داشت و در این صورت با توجه به سرعت این موشک‎ها که بین 0.8 تا 0.9 ماخ (277 تا 312 متر بر ثانیه در سطح دریا در دمای 25 درجه سانتیگراد) است، دشمن تنها حدود 96 تا 108 ثانیه زمان برای واکنش خواهد داشت.

لازم به ذکر است نیروی دریایی آمریکا احتمال اصابت نمونه‎های مشابه خارجی از این موشک‎ها را در اواسط دهه 1990 در حدود 85 درصد برآورد نموده بود. این در حالی است که امروزه هر چند سامانه‎های کشف و هدفگیری و تسلیحات دفاعی ناوها پیشرفت نموده اما موشک‎ها نیز با بهره‎گیری از فناوری‎های جدید کاهش سطح مقطع راداری و نیز سامانه‎های پیشرفته راداری همچنان برگ‎های برنده خود را برای مغلوب کردن سامانه‎های دفاع موشکی دشمن خصوصاً در صورت شلیک پرتعداد به سمت یک کشتی حفظ نموده‎اند.

در آخرین گام، متخصصان صنعت موشکی کشور با افزایش بیش از پیش برد موشک‌های کروز از خانواده نور اقدام به طراحی و ساخت موشکی دیگر با کمترین تغییرات در ساختار و رسیدن به برد و قابلیت عملیاتی بیشتر نموده‌اند.

 

موشک کروز ضد کشتی قدیر

موشک قدیر نسل جدید از کروزهای دریایی ایران است که به برد 300 کیلومتر می‌رسد. این موشک نیز از طراحی ظاهری مشابه موشک‌های نور و قادر بهره می‌برد. با توجه به عدم تغییر محسوس در ابعاد موشک ممکن است علاوه افزایش حجم سوخت داخلی با بهسازی موتور برای کاهش مصرف سوخت یا کاهش وزن اجزاء میزان 36 درصدی افزایش برد نسبت به قادر تأمین شده باشد.

اصابت موشک قدیر به هدف فرضی با دقت بسیار بالا

این عدم تفاوت چندان زیاد قدیر با نسل‌های قبلی خود امکان استفاده از پرتابگرهای موجود دریایی و زمینی را ایجاد می‌نماید. پیرامون پرتابگرهای ساحلی این موشک‌های کروز می‌توان گفت عملکرد مستقل و خوداتکاء این سامانه‌ها به معنی عدم وابستگی به سامانه‌های اصلی شناسایی در یک نبرد ناهمطراز خواهد بود. در واقع، یکی از مزایای استقرار رادار بر روی خودروی پرتابگر توان فعالیت مستقل سامانه، در شناسایی اهداف است.

در یک هجوم گسترده که سامانه‌های شناسایی شده خودی، توسط دشمن مورد حمله قرار گرفته و حتی ممکن است در بدترین شرایط فرضی، ارتباط عادی واحدهای موشکی با فرماندهی مربوطه به طور مقطعی دچار اشکالاتی گردد عملکرد مستقل سامانه، پیش‌بینی هوشمندانه‌ای برای پیشگیری از کاهش توان رزمی خودی در پاسخگویی به واحدهای دشمن است.

پراکنده شدن توان شناسایی دشمن و پخش شدن قوای دشمن در شناسایی و انهدام پرتابگرهای متعدد پرتاب که در عوارض طبیعی مناطق جنوبی کشور استتار شده و در مواقع لزوم وارد عرصه خواهند شد، از دیگر فواید استفاده از این پرتابگرهای جدید هستند.

امکان تغییر مکان به دلیل استقرار مجموعه، بر ‌روی خودرو و خروج سریع از مکان پرتاب پس از شلیک موشک نیز به افزایش بقاپذیری رزمی سامانه می‌افزاید.

پرتابگر ساحلی موشک‌های کروز دریایی؛ مجهز به رادار

به گزارش مشرق، امکان حمله به چندین هدف متفاوت از یک سایت و یا یک مجموعه هدف (ناوگروه دشمن) از چند جهت کاملاً متفاوت با موشک‌های برد بلند، نقش مؤثری در موفقیت نیروهای دفاعی کشور در نبرد ناهمطراز احتمالی دارد.

با گسترش واحدهای پرتاب در گستره وسیع سواحل جنوب، دشمن نیاز به صرف توان بسیار بالایی در جنگ الکترونیک دارد و از تمرکز توان آن، روی یک یا چند مجموعه پرتاب در نواحی محدود، که تأثیر بسزایی در مختل کردن فعالیت سامانه‌های خودی دارد جلوگیری می‌شود.

وجود سامانه کنترل فرماندهی در مجموعه فوق نیز امکان هماهنگی بین چندین پرتابگر در یک سایت پرتعداد، به منظور تطبیق و تمایز اهداف شناسایی شده و تخصیص اهداف به پرتابگرها و یا حتی هماهنگی بین واحدهای خود اتکا در مواقع لازم فراهم می‌کند.

 

ساختار یکسان قدیر با قادر و نور

افزایش برد موشک‌های کروز دریایی از خانواده نور به 300 کیلومتر منجر به کاهش تعداد سامانه خوداتکاء زمینی برای پوشش سواحل 1500 کیلومتری جنوب کشور شده و نیز همپوشانی بیشتر سامانه‌ها را در صورت بکارگیری تعداد بالا برای درگیری با دشمن از چند جهت ایجاد می‌نماید.

لازم به ذکر است موشک‌های کروز رعد با برد 350 کیلومتر نیز توسط وزارت دفاع کشورمان در حدود یک دهه قبل ساخته شده اما به دلیل ابعاد بزرگ، این موشک از پرتابگرهای تک فروندی روی شاسی زرهی شلیک می‌شود که بدیهی است مزیت‌های پرتابگرهای چند فروندی و کامیونی موشک‌های نور و قادر و قدیر را ندارد.

تصویری مثالی از میزان منطقه تحت پوشش با هر پرتابگر موشک قدیر

افزایش منطقه خطر برای دشمن در اطراف شناورهای حامل موشک قدیر و نیز سواحل، امکان تغییر مسیر موشک و حمله از سمت پیش‌بینی نشده به دشمن به واسطه برد بالا (در صورت برخورداری از سامانه‌های هدایت و ناوبری لازم) و امکان شلیک موشک توسط پرتابگر زمینی از فواصل دور از ساحل برای سخت تر شدن شناسایی واحدهای پرتاب توسط دشمن از دیگر مزیت‌های افزایش برد موشک‌های کروز ضد کشتی به برد 300 کیلومتر است.

با احتساب دو موشک قدیر و نصر بصیر، خانواده موشک‌های کروز دریایی ساخت ایران دارای 8 عضو می شود که هر یک با پوشش رده‌های مختلف نیازهای عملیاتی، نقش مهم خود را در دفاع از سواحل و انهدام شناورهای دشمن ایفا می کنند.

این موشک‌ها با شلیک از حامل‌های مختلف شناوری، هوایی و ساحلی و بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته در زمینه هدفگیری، هدایت و کنترل با دقت بالا به اهداف خود اصابت می‌کنند.

برد موشک‌های ایران تهدیدآمیز است +عکس و دانلود

اندیشکده آمریکایی بررسی کرد؛

برد موشک‌های ایران تهدیدآمیز است

این اندیشکده آمریکایی مدعی است که توانایی نظامی موشکی و دریایی ایران می‌تواند وضعیت نقل و انتقال بار از طریق خطوط کشتیرانی کشورهای عربی در مسیرهای خلیج فارس و دریای عمان را به خطر بیندازد.

مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا در گزارشی درباره توانمندی نظامی ایران نوشته است: توانمندی نظامی ایران در بخش‌های دریایی، هوایی و موشکی به طور پیوسته در حال افزایش است و این مسئله تهدیدهای بالقوه ایران در سطح خلیج فارس و خارج از آن افزایش داده است.

این گزارش توسط آنتونی کوردسمان برای یکی از زیرمجموعه‌های مطالعاتی مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا به نام The Burke Chair نوشته شده و 14 آگوست منتشر شده است.

هرچند این اندیشکده آمریکایی در گزارش خود، تلاش کرده تمامی توانمندی‌های نظامی ایران را تهدیدی برای کشورهای همسایه خصوصا اعراب جلوه دهد و شاید در برخی موارد، اغراق هم کرده باشد، اما آگاهی از نگاه آن به توانمندی نظامی ایران، خالی از فایده نیست.

این اندیشکده آمریکایی مدعی است که توانایی نظامی موشکی و دریایی ایران می‌تواند وضعیت نقل و انتقال بار از طریق خطوط کشتیرانی کشورهای عربی در مسیرهای خلیج فارس و دریای عمان را به خطر بیندازد.

مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا با این حال مهمترین خط بالقوه ایران برای کشورهای عربی را قدرت ایران در به مخاطره انداختن صادرات نفت از خلیج فارس، عنوان کرده است. این مرکز مدعی است که این قدرت ایران، نه تنها از لحاظ اثرگذاری بر صادرات نفتی کشورهای منطقه، خطرناک است بلکه برای کلیت اقتصاد جهانی نیز تهدیدآمیز است.

این مرکز با اشاره به اهمیت حیاتی تنگه هرمز برای عبور نفت‌کش‌ها از خلیج فارس به سمت بازارهای جهانی، این تنگه را دارای اهمیت فراوان برای اقتصاد دنیا خصوصا کشورهای توسعه‌یافته معرفی کرده است.

مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا در ادامه با اشاره به گزارش مرکز اطلاعات انرژی (وابسته به وزارت انرژی آمریکا) نوشته است: تنگ‌ترین بخش تنگه هرمز فقط 21 مایل عرض دارد. به طور متوسط در سال 2013 روزانه نفت‌کش‌هایی حامل 17 میلیون بشکه نفت و فرآورده‌های نفتی از این تنگه عبور کرده‌اند. یعنی حدود یک سوم کل نفتی که به طور آبی در سراسر جهان حمل می‌شود و یک پنجم کل نفت تولیدی جهان.

مرکز اطلاعات انرژی آمریکا همچنین گزارش داده که در سال 2013 حدود 9/3 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی فشرده ال.ان.جی نیز از تنگه هرمز عبور داده شده است که تقریبا تمامی آن از مبدا قطر بوده است. این رقم حدود یک سوم کل مبادلات ال.ان.جی جهان را شامل می‌شود.

مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا پس از ذکر اهمیت استراتژیک و اقتصادی تنگه هرمز توانمندی موشکی، دریایی و هوایی ایران اشاره کرده است.

دامنه قدرت هوایی ایران از نگاه مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا

دامنه قدرت موشکی ایران از نگاه مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا

این مرکز، در این گزارش به مطالعه تهدیدهای موشکی، دریایی و هوایی ایران برای ترافیک دریایی در سطح خلیج فارس و دریای عمان و اقیانوس هند پرداخته است. در این گزارش، به ارزیابی قدرت موشک‌های بالستیک و راکت‌های ایران و همینطور توانایی ایران در جنگ نامتقارن و سناریوهای بستن خلیج فارس پرداخته شده است.

برای دانلود سند روی تصویر کلیک کنید