موشک بالستیک پرتاب شونده اززیردریایی
وجود بالکهای معمول موشکهای زمین پایه امکان پرتاب موشک از زیردریایی را
بسیار دشوار میکند. به همین علت تمام موشکهای دریاپایه با ساختار یکپارچه
و بدون بالک ساخته میشوند. زیردریاییهای مجهز به موشکهای بالستیک جز مخوف
ترین سلاحهای موجود در جهان هستند.
آیا قیام راه دریا را باز میکند؟
قیام در واقع نمونه بهینه سازی شده موشک اسکاد است . حذف بالک در این
موشک آنرا به یکی از گزینه های ایده آل برای نصب بر روی انواع شناورهای
سطحی و زیر سطحی تبدیل میکند. به تصاویر پایین نگاه کنید . همانطور که
مشاهده میکنید این موشکها هم بالک ندارند.
چون اساسا این سیستمها از سامانه های دریاپایه مشتق شده اند.
عدم وجود بالک هدایت موشک را بسیار مشکل میکند پس برای جبران این ضعف
باید سیستمهای ناوبری و هدایتی توسعه یافته ای در موشک باید مورد استفاده
قرار گیرد.
موشک R-27 کره شمالی درمراسم روز استقلال این
کشور به نمایش در آمده است .
چند سال پیش ماهواره های آمریکایی به وجود این موشک در کره شمالی پی
بردند. در غرب نام این موشک را تایپودونگ- ایکس نامگذاری کرده اند.
تصویر موشک ساخت شوروی در پایین مشاهده میشود.
نمونه زمین پایه ساخت کره شمالی بردی بین 1500-4000 کیلومتر دارد. این موشک
قدمتی 40 ساله دارد و از سال های دهه 60 تا سالهای دهه80 میلادی در نیروی
دریایی اتحاد جماهیر شوروی به حالت عملیاتی بوده است.
شرکت ماکیف سازنده این موشک بوده است که در ساخت و توسعه موشکهای
اسکاد و نودونگ و همچنین نمونه بومی آر-27 کمکهای شایانی به کشور کره
شمالی کرده است.
ظاهرا کره شمالی طرحهایی برای تجهیز زیردریاییهای گلف و فاکس تروت به این
سامانه موشکی دارد. با توجه به قابلیت هسته ای این کشور احتمالا این
سیستمها به کلاهک هسته ای مجهز شده اند.
این سیستم قادر به حمل یک کلاهک قدرتمند یک مگاتنی هسته ای است. در زیر
مشخصات این موشک توضیح داده شده است:
نام : R-27
حداکثر وزن پرتاب:14200 کیلوگرم
قطر: 1500mm
طول:8890mm
جرم کلاهک:650 kg
حداکثر برد:2400 کیلومتر
دایره خطای احتمالیCEP: 1900 mter
نام : R-27u
حداکثر وزن پرتاب:14200 کیلوگرم
قطر: 1500mm
طول:8890mm
جرم کلاهک: 3 کلاهک 200 کیلوتنی هسته ای
حداکثر برد:3000 کیلومتر
دایره خطای احتمالیCEP: 1300 mter
-------------------------------------------------------------
موشک ساخت کره شمالی با نام BM-25 (موسودان) نیز شناخته میشود. ویکی
لیکس ادعا میکند که کره شمالی دهها فروند از این موشکها را به ایران ارسال
کرده است.
موشک R-27 کره شمالی در
مراسم رژه
این موشکها در اصل موشکهای دریاپایه محسوب میشوند و قابلیت پرتاب از ایر دریایی را دارند. به ساختار یکپارچه و بدون بالک موشک توجه کنید.
R-27 بردی بین 2500- 4000 کیلومتر دارد . وزن این موشک 16 تن و محموله آن حدود1200 کیلوگرم وزن دارد.
کره شمالی با ایجاد تغییراتی این موشک دریاپایه را به موشکهای زمین پایه تبدیل کرده است. طبق ادعاهای ویکی لیکس کره شمالی حدود 29 فروند از این موشکها را به ایران صادر کرده است.
طبق این اسناد موتور مرحله اول ماهواره بر سفیر نیز یک موتور موشک R-27بوده است.
این منابع معتقدند که موتور شهاب-3 قدرت لازم برای حمل وزن ماهواره بری در کلاس سفیر راندارد. پس ایران احتمالا از موتور R-27 برای این کار استفاده کرده است.
موشک R-27 جز تسلیحات استاندارد زیردریایی روسی یانکی محسوب میشود و قدمتی 40 ساله دارد.
باز هم شهاب-3
موشک سجیل در کارخانه تولید
این موشک برای اولین بار در سال 1387 به طور رسمی آزمایش شد.
تجربه خدمت موشکهای سوخت مایع در نیروهای مسلح ایران و ضعفهای اشکار این سیستمها باعث شکل گیری ایده ساخت موشکی با سوخت جامد و برد بالا شد.
سجیل یک سیستم دو مرحله ای با توانایی عبور از جو زمین است که این خصوصیت انهدام آنرا توسط سیستمهای ضد موشکی غربی بشدت کاهش میدهد.
این موشک ظاهری بسیار شبیه موشک سوخت مایع شهاب-3 دارد. با این تفاوت که مزیتهای عملیاتی بسیار زیادی نسبت به شهاب-3 دارد.
تولید سجیل بسیار آسانتر از تولید شهاب-3 است. منابع اسرائیلی تخمین میزنند که ایران سالانه بتواند 166 فروند از این نوع سیستم تولید کند. در حالیکه تخمین غرب در مورد تیراژ تولید شهاب-3 چیزی بین 75-100 فروند است.
برد این موشک حدود 2000 کیلومتر و قادر به حمل کلاهکی باوزن 750 تا 1200 کیلوگرم
است.
حداکثر زمان لازم برای عملیاتی کردن سجیل حدود20 دقیقه است در حالیکه زمان لازم برای عملیاتی کردن شهاب-3 به ساعتها میرسد.
موشک العابد : اولین ماهواره بر
رژیم بعث عراق
این موشک در سال 1988 اولین و آخرین پرواز خود را تجربه کرد. ایده ساخت این موشک از زمانی شکل گرفت که رژیم عراق تصمیم گرفت قابلیت ارسال ماهواره های سبک را به مدار پایینی جو برای خود ایجاد کند. لذا کارشناسان خارجی طرح العابد را پیشنهاد دادند.
العابد یک موشک سه مرحله ای با وزن 148 تن است. مرحله اول این سیستم از ترکیب 5 موشک بالستیک الحسین (نمونه بهینه شده اسکاد شوروی با برد افزایش یافته) و مرحله دوم از یک موشک الحسین و در مرحله سوم از یک موتور موشک سیستم پدافند موشکی sa-2 برای تزریق ماهواره به مدار استفاده شده است.
ماهواره بر فقرا
موشک ماهواره بر یونهاپ کره شمالی که در غرب به نام موشک تایپودونگ-2 شناخته میشود. این موشک در سال 2006 اولین پرواز خود را با ناکامی پشت سر گذاشت. موشک پرتاب شده 40 ثانیه بعد از شلیک منفجر شد.
در سال 2010 نیز دومین پرتاب این موشک با نا کامی مواجه شد. هر چند کره شمالی میگوید که این موشک یک سیستم غیرنظامی است اما رقبای این کشور نسبت به این آزمایشها تردید دارند.
با این وصف موشک یونهاپ به عنوان یک ماهواره بر پرتابی نا موفق اما به عنوان یک موشک نظامی آزمایش موفقیت آمیزی را پشت سر گذاشته است. چون مسافت بسیار بالاتری را نسبت به آزمایش اول طی کرده است. موشک تایپودونگ -2 بردی بین 6000- تا 9500 کیلومتر دارد. برخی گزارشها حاکی از آن است که کره شمالی این موشکها را به کلاهک اتمی مجهز کرده است.
تایپودونگ یک موشک سه مرحله ایست که در مرحله اول از 5 موتور موشک نودونگ یا R-27 (شامل 4 موتور اصلی و یک موتور کنترلی ) و در مرحله دوم از یک موتور نودونگ یا R-27 و در مرحله سوم از یک موتور سوخت جامد بهره میبرد.
موشک شهاب-3 در مراسم رژه
این سیستم موتوری بسیار شبیه به موتور موشک اسکاد -بی دارد. این موتور در دهه نود میلادی توسط کره شمالی بر اساس موتور اسکاد ساخته شد. البته با اندازه ای 4 برابر موتور اسکاد.
موشکهای نودونگ کره شمالی و غوری پاکستانی از فناوری مشابه موشک شهاب-3 بهره میبرند.
اولین پرواز موشک مجهز به این نوع موتور در کره شمالی انجام شد. مسافت طی شده برای این موشک بر روی برد 500 کیلومتر برنامه ریزی شده بود.
موتور شهاب -3 A توان تولید رانشی برابر 26000 پوند را دارد.
موتور موشک اسکاد
نمونه توسعه یافته موشک میانبرد
زمین به زمین شهاب-3
این موشک پره های کوچکی نسبت به شهاب-3 آ دارد و به یک کلاهک تریکونیک ( پستانکی) مجهز است.ضمن اینکه این نمونه برد بیشتری نسبت به اسلاف خود دارد.
موشک بالستیک قاره پیمای
پیسکیپر ایالات متحده آمریکا
موشک قدر-110َAدر مراسم رژه
این موشک یک نمونه توسعه یافته از شهاب-3 است که به لحاظ توانایی عملیاتی برتری چشمگیری نسبت به نمونه های اولیه موشک شهاب-3 دارد. برد این نمونه 1800 کیلومتر است.
به گفته برخی منابع این موشک یک سیستم دو مرحله ایست. اما در تصاویر تنها یک موشک یکپارچه با کلاهک جداشونده تریکونیک دیده میشود که این گمانه زنی را زیر سوال میبرد.
کلاهک های یک موشک
بالستیک دوربرد
به تک کلاهکهای موشکهای بالستیک
RV و به کلاهکهای چندگانه ای که روی برخی از موشکها سوار میشود MIRV میگویند.
هر کدام از این کلاهکها مجهز به یک سیستم هدفگیری پیشرفته و عایق حرارتی برای مصون ماندن از حرارت بالای تولید شده در مرحله بازگشت ناشی از سرعت بالای مرحله بازگشتی هستند.
سرعت مرحله بازگشت اغلب به دهها برابر سرعت صوت میرسد که انهدام و رهگیری موشک را به وسیله سامانه های ضدموشکی بسیار مشکل میکند.
یک موشک بالستیک
قاره پیمای قدیمی
این موشک از سوخت مایع استفاده میکند و احتمالا یک موشک 1.5 مرحله ایست.
موتور سوخت مایع موشک
شماتیک محفظه احتراق یک موتور موشک سوخت مایع
موشک سوخت مایع شهاب-3
این موشک 1300تا 2500 کیلومتر برد دارد. وقادر به حمل کلاهکی به جرم 500تا 1200 کیلوگرمی است.
موشک دانوش متعلق به نیروی دریایی هند
برد این موشک 350کیلومتر است و قادر است کلاهکی به جرم 750کیلوگرم را حمل کند.