*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکی*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکیبحرین مشتری موشک کورنت+عکس
کشور بحرین در حقیقت اولین مشتری خارجی نمونه جدید موشک کورنت بشمار می آید. بر اساس اعلام شرکت سازنده در مدل جدید دقت 5 برابر اضافه شده است و توانایی نفوذ تا 1300 میلی متر زره برای این موشک پیش بینی شده است. این سامانه توان درگیری همزمان با دو هدف را داشته و در صورت لزوم می تواند با دو شلیک با فاصله به سمت یک هدف سامانه های دفاعی تانکها و زره پوش ها را نیز مغلوب کنید. Kornet-EM از سامانه هدایتی موج سوار لیزری اتوماتیک بهره برده و بر طبق اعلام سازندگان از قابلیت شلیک کن - فراموش کن برخوردار است.
بمب های سنگر شکن آمریکایی در راه عربستان
بمب های سنگر شکن آمریکایی در راه عربستان
به گزارش العالم، هفته نامه دیفنس نیوز
نوشت: شرکت آمریکایی ریتیون بمب ضد استحکامات پیووی 4 را در کارخانه های
خود در انگلیس تولید می کند .
کنگره آمریکا در فوریه 2014 با تحویل بمبهای پیووی 4 به عربستان موافقت
کرد و این در حالی است که وزارت امور خارجه آمریکا به مدت چند سال با تحول
این بمب ها به عربستان مخالفت می کرد .
دیفنس نیوز افزود : ارزش این قرارداد 247 میلیون دلار است و اولین محموله تا 18 ماه آینده به عربستان تحویل داده خواهد شد.
این هفته نامه تعداد بمب های پیووی 4 را که به عربستان تحویل داده خواهد شد ، فاش نکرد .
جنگنده های تُرنادو و تایفون انگلیس سال 2011 در حمله به لیبی از بمب های
پیووی 4 استفاده کردند و نیروی هوایی عربستان دارای هر دو نوع جنگنده
ترنادو و تایفون است.
نیروی موشکی بالستیک رژیم عربستان سعودی
نیروی موشکی بالستیک عربستان سعودی
دراواسط دهه 1980 عربستان سعودی برنامه نیروی موشکی بالیستیک خود را پی ریزی کرد. در آن زمان نه کشورهای مسلمان نظیر پاکستان از برنامه موشکی قابل توجه برخوردار بود و نه کشورهای خارج از جهان اسلام مانند کره شمالی.
تنها کشور تولیدکننده موشکهای بالستیک که تمایل به صادرات محصولات موشکی خود داشت کشور چین بود. مقارن با پایان دهه 1980 چین با توسعه یک موشک بالستیک مجهز به سرجنگی متعارف برای صادرات به عربستان موافقت کرد. سلاحی که برای بهبود انتخاب شد موشک میانبرد بالیستیک دی اف-3 ای (سی اس اس-2) بود . موشکی مجهز به کلاهک اتمی که بیش از یک دهه در اختیار ارتش چین بود.
اولین موشک در سال1988 به عربستان سعودی تحویل داده شد و دقیقا مشخص نیست چه تعداد از این موشکها در اختیار عربستان قرار گرفته است . در مورد تعداد موشکهای تحویلی منابع آمار متفاوتی را ذکر کرده اند. از 30 فروند موشک و 9 لانچر (سکوی شلیک) تا 120 موشک و 12 لانچر . که با توجه به تاسیسات شناسایی شده برآورد دوم صحیح تر است.
دو ساختمان به طور قطع شناسایی شده اند. هر یک میزبان دو پادگان وتاسیسات پشتیبانی و ذخیره سازی مختلف. این تاسیسات به الجوفر و السلایل معروف است به ترتیب در 90 و 45 کیلومتری جنوب غرب ریاض.
دونگ -فنگ -3(کدینگ ناتو : سی اس اس -2) یک موشک میانبرد سوخت مایع تک مرحله ایست . که در دهه 1960 توسعه یافت . این سامانه ی مجهز به سرجنگی اتمی اولین موشکی بود که توسط چین توسعه یافت و هدف از طراحی آن تحت پوشش قرار دادن پایگاههای آمریکا در آسیای جنوب شرقی بود. این موشک در سال 1971 عملیاتی شد و گونه جدید این موشک با نام DF-3 E با برد افزایش یافته در دهه 1980 معرفی شد که از سامانه ارتقا یافته پیشرانش و دیگر سیستمهای پیشرفته بهره میبرد.
یرد موشک دی اف -3 حدود2500 کیلومتر است که این برد در گونه - E تا 2800 کیلومتر افزایش یافت . حداکثر برد موشک با محموله کاهش یافته در حدود4000 کیلومتر است و برای در امان ماندن از از پدافندهای ضد موشک قادر به پرواز در پروفیل زاویه ی فرود تا 1550 کیلومتر است . مجموعه سامانه های DF-3 متحرک جاده ای هستند اما از سایتهای آماده شده پرتاب استفاده میکنند که امکان پخش شدن آنها از پادگان را میدهد. زمان لازم برای آماده سازی و سوختگیری موشک حدود2 ساعت است و پیشران سوخت مایع قابل ذخیره به موشک امکان میدهد تا به حال آمکاده باش برای شلیک ظرف مدت کوتاهی باقی بماند. موشک بر روی یک سکوی مدور به قطر تقریبی 100 متر برپا میشود.
السلیل
اولین تاسیسات شناسایی شده موشک DF-3 E در عربستان سعودی میباشد که در نزدیکی بخش جنوبی پرتگاه جبل طویق قرار گرفته است .این مشخصه جغرافیایی تقریبا در 800 کیلومتری جنوب از موضع شمال ریاض روش طبیعی موثری برای پنهان کردن و محافظت از زیر ساختهای موشکی بالستیک عربستان فراهم میکند.
مجموعه فوق از تاسیسات پشتیبانی و اداری و یک پایگاه موشکی وسیع با محیط امن تشکیل شده است .
تاسیسات السلیل برای اولین بار توسط رونن بروگمن در روزنامه اسرائیلی یدیوت آهارونوت در مارس 2002 به طور کامل تشریح شد.
کمپ موشک خود به سه بخش اصلی تقسیم میشود: دو گردان موشکی با تاسیسات پشتیبانی همراه و یک انبار موقت . محیط هر دو پادگان به دلیل محدودیتهای زمینی بتا یکدیگر تفاوت دارد اما از نظر تملک تاسیسات تقریبا مشابه یکدیگر هستند. دسترسی به محوطه هر پادگان با نقاط کنترل عبور ومرور مجزا در سراسر مجتمع فراهم شده است . یک کمپ برای لانچرهای موشک و تجهیزات پشتیبانی و سه ذاغه مجزا که ظاهرا برای ذخیره سازی سر جنگی و یا موشک استفاده میشود.. تاسیسات مدیریت موشک برای قراردادن سرجنگی بر روی آن و یک توقفگاه بزرگ که در آن موشکها و لانچر یکی شده و برای تنظیم قبل از قائم کردن آماده میشوند.
گردان جنوبی موشک در مجاورت نزدیک محوطه ی مرکزیکمپ واقع شده است. محوطه ی مرکزی شامل همان محوطه پشتیبانی قبلی است که احتمالا ساختمان مجموعه های موشکی تاسیسات احتمالی کنترل پرتاب و دو ذاغه نیز در آن گنجانده شده است.
گستردگی تاسیسات موشکی در گردان شمالی بیشتر از بخش جنوبی است . دلیل این امر مشخص نیست . هریک از تاسیسات مشتمل بر تجهیزات مشابه و گاراژ حامل و یک گرداننده در سراسر گاراژ است که احتمالا وظیفه نگهداری از لانچرها را برعهده دارد. پادگان شمالی از دو گاراژ بیشتر و یک گاراژ ویژه بهره میبرد. همانطور که گاراژها برای لانچر یا کارکرد پشتیبانی موشکیبه کار گرفته میشود . احتمال میرود تاسیسات شمالی امکان آموزش یا پشتیبانی نگهداری برای واحد دی اف-3 E را فراهم میکند.
با وجود گزارشهای متفاوت در مورد سکوهای پرتاب فراوان در مجموعه تنها دو سایت پرتاب آماده در السلیل شناسایی شده است . احتمال دارد سلاحها از سکوی مستحکم یا سواره روهایی که بسیاری از تاسیسات را احاطه کرده است به حالت قائم در آیند اما تصاویر این احتمال را تایید نمیکند.
الجوفر
الجوفر دومین تاسیسات شناسایی شده موشک DF-3 E در عربستان است . الجوفر در حومه پرتگاه جبل توفیق قرار گرفته است. تاسیسات الجوفر به بخش انتهایی شمالی پرتگاه نزدیکتر است یعنی ریاض. بخشهای موجود در الجوفر مشابه تاسیسات السلیل است مشتمل بر تاسیسات اداری و پشتیبانی و یک مجموعه امن شامل دو محوطه ی پادگان و یک منطقه پشتیبانی مرکزی. ملاحظات جغرافیایی در تاسیسات الجوفر بسیار گسترده تر از تاسیسات السلیل است با دو پادگان که بوسیله مسافت دورتری از یکدیگر مجزا شده اند.
صرف نظر از بعد مسافت دو تفاوت عمده بین تاسیسات الجوفر و السلیل وجود دارد . الجوفر تنها دارای یک سکوی ثابت پرتاب است در حالی که السلیل از دو سکوی پرتاب بهره میبرد. الجوفر هنوز هم دارای تاسیسات فعال پشتیبانی درون مجموعه اصلی در محوطه ی مرکزی است .
تصاویر دریافتی در سال 2004 نشان میدهد که تاسیسات الجوفر تا آن تاریخ به طور کامل عملیاتی نشده است. در مقابل تاسیسات السلیل به ویژه منطقه شمالی پادگان در تصاویر دریافتی بین سالهای 2003 تا 2007 بدون تغییر باقی مانده است. که نشان میدهد السلیل اولین تاسیسات عملیاتی DF-3E در عربستان محسوب میشود.
تاسیسات احتمالی
دو مجتمع بالقوه دیگر وجود دارد که ممکن است در اختیار نیروی موشکی DF-3 E باشد.اولی در فاصله ی تقریبی 280کیلومتری غرب السلیل نزدیک اقامتگاه رو ضه و دومی دز منظطقه بیابانی شمال غربی عربستان وجود دارد. این تاسیسات از لحاظ راهبردی درون عوارض زمین واقع شده اند تا محافظت شوند.
روضه
مجتمع روضه تاسیسات گسترده ای مشتمل بر تاسیسات زیر زمینی متعدد و ذاغه های مستحکم میباشد. هر چند هدف اصلی از این تاسیسات مشخص نیست شواهدی دال بر پشتیبانی این تاسیسات از عملیات موشک DF-3E در برخی ظرفیتها وجود دارد. مجتمع به دو بخش اصلی تقسیم میشود محوطه ی پشتیبانی و یک محوطه ی مجزا شامل تاسیسات مستحکم گفته شده.
کمپ اداری نسبتا نامعین است اما تاسیسات دیگر ارزش تفحص بیشتر دارد. طول تاسیسات زیر زمینی در حدود 600 متر است . این تاسیسات در اغلب مواردیک مسیر زیرزمینی آسان برای نقل و انتقال به نظر میرسد اما محوطه ی پشتیبانی به وسیله دو راه روکش شده با محوطه ی بیرونی در تماس است . ممکن است از این تاسیسات بزرگ زیر زمینی برای ذخیره سازی یا وظایف فرماندهی استفاده شود با این حال زیر ساختهای مخابراتی مرتبط با فرماندهی در این بخش مشاهده نمیشود.فرض منطقی بر ان است که این تاسیسات با هدف ذخیره سازی برپا شده اند.
دو سکوی پرتاب احتمالی از شواهد محکمی است که نشان میدهد تاسیسات روضه در پشتیبانی از موشک .دی اف -3 ای.
طراحی شده است. سکوی اول به شکل یک شیء طولانی 20 متری با شش چرخ دیده میشود که با ابعاد سامانه پرتاب کننده موشک دی اف -3 ای مطابقت دارد .این سکو با پیکربندی مدور با شعاع90 متربا سکوهای موجود در تاسیسات السلیل و الجوفر مطابقت دارد. سکوهای پرتاب مستحکم در مرکز دیده نمیشود و نشان میدهد که این سکو ممکن است یک سایت آموزشی باشد.دومین منطقه ی پرتاب احتمالی از یک سکوی بتنی تشکیل شده که به وسیله یک دیوار احاطه شده است. هر چند پیکره بندی این سایت پرتاب با نمونه های دیگر در السلیل و الجوفر تفاوت دارد اما ابعاد آن امکان برپا کردن و شلیک موشک دی اف -3 ای را فراهم میکند.
تا سیسات دیگر روضه در شمال غربی منطقه پشتیبانی متمرکز است این منطقه از پناهگاهها و تاسیسات زیرزمینی متعدد و نیز دومنطقه پرتاب بالقوه تشکیل شده است مواضع مشابه هستند.اگر جه سکوهای پرتاب مدور پادگان عملیلاتی نیستندمطمئنا شبیه سکوهای پرتاب به کار رفته در لشکر دوم توپخانه ارتش چین به همراه انواع موشکهای خاص است.
همان گونه که تکنیسینهای چینی در ساخت تالسیسات موشک دی اف -3 ای عربستان کمک کرده اند احتمال میرودسکوهای پرتاب مختلف به منظور ارزیابی ترکیب شده باشند.تاسیسات گوناگون زیر زمینی نشان میدهد هرچند روضه ممکن است با هدف پشتیبانی از موشک دی اف -3 ای استفاده شود با این حال کاربردهای دیگری هم دارد. شواهد نشان میدهد که ذخیره سازی هدف اصلی تاسیسات روضه است.
تشخیص دقیق موارد ذخیره شده در این تاسیسات گسترده ومجزا جای بحث وبررسی دارد. این سوال را شاید بتوان با توجه به موقعیت جغرافیایی روضه پاسخ داد. روضه در ربع جنوب غربی عربستان واقع شده است. دور ترین فاصله از متجاوزان احتمالی گذشته و حال نظیر عراق و اسرائیل.این مسشئله روضه را به تاسیسات ایده آل انبار مهمات در مقیاس وسیع تبدیل میکند.
توزیع مهمات از طریق هوایی و در فرودگاه بیشا در 120 کیلومتری جنوب صورت میگیردحمل ونقل جاده ای نیز امکان پذیر است اما بدلائل امنیتی صورت نمیگیرد. احتمال دارد اجزای موشک دی اف-3 ای در روضه ذخیره شود که قبلا پراکنده شده است.
تاسیسات در سال 2004 به تصویر کشیده شد جایی که تاسیسات الجوفر هنوز عملیاتی نشده است. ممکن است وظیفه پشتیبانی روضه با پراکندگی اجزای الجوفر پایان یافته باشد. هنوز هم احتمال میرود موشک دی اف-3 ای در روضه ذخیره شده باشند وتاسیسات پرتاب نیز به صورت یک مجتمع آموزشی در اختیار خدمه ی موشکی عربستان قرار گرفته باشد.
پادگان غربی
تنها مکان نهایی شناسایی شده که به طور بالقوه تاسیسات مرتبط با موشک دی اف-3 ای را در خود جای داده است. این مکان تنهادر عکسهای باکیفیت پایین قابل مشاهده است و از دو ویژگی قابل شناسایی تاسیسات الجوفر و السلیل بهره نمیبرد . پادگان غربی بتا عوارض زمینی خاص پوشیده شده است و از مراکز جمعیتی به دور است. این تاسیسات نیز در نزدیکی بیشتر با اسرائیل قرار گرقته است . یک هدف بالقوه برای نیروی موشکی عربستان سعودی.
گزینه های هدف گیری
موشک دی اف-3 ای عربستان از تاسیسات الجوفر و السلیل میتواند با حداکثر برد خود اهدافی را در هند و اروپای غربی تحت پوشش قراردهد. بخش اعظم آفریقا نیز در این برد قرار دارد.تصویر نشان میدهد که ایران – بخش اعظم خاورمیانه – بخشهایی از آفریق و اروپای شرقی و غرب هند در برد استاند ارد موشک دی اف-3 ای یعنی 2800 کیلومتر قراردارند.
با وجود توانمندی برد افزوده شده موشکهای فوق به نظر میرسد که این سامانه تنها در برد معمول آن یعنی2800 کیلومتر بکار گرفته شود. افزایش برد مستلزم کاهش وزن محموله است که از طرفی کاهش دقت را به دنبال دارد. با توجه به اینکه موشک دی اف-3 ای یک سلاح نسبتا نادقیق است کاهش وزن محموله به طور جدی باعث کاهش توان جنگی سامانه سلاح شود.
اسرائیل نیز یک هدف بالقوه برای موشکهای عربستان محسوب میشود.سناریوی احتمالی یرای حمله به اسرائیل میتواند شلیک موشک دی اف -3 ای در وضعیت پرتاب با زاویه فرود باشد که بردی در حدود 1550 کیلومتر را به همراه دارد( این مسیر پروازی امکان رهگیری موشک توسط سامانه های پدافند موشکی اسرائیل را کاهش می دهد.) . وجود تناسیسات بالقوه پرتاب در غرب عربستان میتواند دلیل هدفگیری اسرائیل باشد.
پتانسیل هسته ای
عدم دقت موشک دی اف-3 ای همراه با وزن پرتاب 2000کیلوگرم شک و تردید در مورد مقاصد حقیقی موشکی عربستان را افزایش داده است. عربستان سعودی نسبت به عدم دقت این سامانه های سلاح آگاه است و مدعی است که موشکهای خود را در سال 1990-91 شلیک نکرد تا ازتلفات غیرنظامی پرهیزکند. شاهزاده بندر بن سلطان اعلام نمود که شاه فهد استفاده از این موشکها را به دلیل دقت پایی آنها ممنوع نمود و در ادامه گفت مشکل ما نه با مردم عراق بلکه با صدام حسین و رژیم اوست. این موضوع تا حدی در تضاد با هدف گیری ادعا شده علیه مراکز جمعیتی ایران است.
در برههای از زمان عربستان سعودی تمایل شدیدی به تملک تسلیحات هسته ای داشت . تاریخ آن به ساخت مرکزتحقیقات هسته ای در سال1975 بازمیگردد. برخی شواهد تایید نشدهگویای آن است که عربستان در برنامه تولید تسلیحات اتمی عراق و پاکستان مشارکت داشته است.(البته از لحاظ مالی یا فنی)
توانمندی عراق با حمله اسرائیل به راکتور اوسیراک این کشور در سال1981 ازبین رفت . اما قابلیت اتمی پاکستان به قوت خود باقی است.
سر جنگی های اتمی پاکستان در موشکهای عربستان سعودی تهدیدی هولناک برای ایران وهند بشمار میرود. پادگانهای موشک دی اف-3 ای در عربستان کاملا محافظت شده اندکه این مسئله امکان حمله احتمالی هند به آنها را در زمان نبرد بسیار دشوار میکند.و به طور بالقوه توانمندی بازدارندگی بیشتری را برای پاکستان به وجود می آورد. ( به دلیل روابط نزدیک با عربستان)
عربستان در حال حاضراز سرجنگی هسته ای برای موشک دی اف-3 ای برخوردار نیست . این کشور معاهده ان پی تی را در سال 1988 امضا و اعلام نموده که قصد ندارد موشکهای خود را به کلاهکهای اتمی و شیمیایی تجهیز کند. وجود کشوری مانند اسرائیل که دارای تسلیحات اتمی است میتواند انگیزه کافی برای دستیابی به توانمندی اتمی برای نیروهای موشکی عربستان سعودی باشد.عدم شفافیت عربستان در مورد تجهیز موشکهای دی اف -3 ای با تسلیحات کشتارجمعی سوالات مهمی را در پی داشته است.
اگر رژیم سعودی به عدم دقت موشکهای دی اف -3 ای آگاه باشد که هست بدنبال سرهای جنگی هسته ای یا شیمیایی نخواهد بود. این که چرا این کشور موشکهای خود را به عراق شلیک نکرده است شاید نه به خاطر غیرنظامیان بلکه به خاطر همکاری اتمی میان این کشور و عراق بوده است.
نتیجه گیری
زرادخانه موشکی عربستان سعودی یکی از ابعاد مهم و جالب توجه توسعه نظامی و سیاسی خاورمیانه است. با توجه به شرایط منطقه هیچ بعید نیست آینده شاهد تلاش عربستان سعودی برای دستیابی به توانمندی اتمی برای موشکهای خود به عنوان یک عامل بازدارنده باشد. عواقب چنین حرکتی میتواند با توجه به شرایط خطیر منطقه و این کشور نسبت به اسرائیل یک مسابقه تسلیحاتی جدید و حتی یک برخورد نظامی را بهمراه داشته باشد.
منبع: مجله صنایع هوافضا