گزارشی از اولین‌های رژه 31 شهریور

چند دستاورد جدید صنعت دفاعی در حوزه‌های راداری، موشکی و شبیه ساز از جمله جدیدترین سامانه هایی بودند که برای اولین بار در رژه بزرگ نیروهای مسلح به نمایش درآمدند.

به گزارش مشرق، رژه بزرگ نیروهای مسلح صبح امروز با حضور یگانهای نمونه پیاده و یگانهای محمول ارتش، سپاه و نیروی انتظامی با حضور حجت الاسلام حسن روحانی رییس جمهور و فرماندهان عالیرتبه نیروهای مسلح در جوار حرم ملکوتی امام خمینی(ره) برگزار شد.

در جریان این رژه، انواع سامانه‌های مهم نیروهای مختلف در ارتش و سپاه در حوزه‌های زمینی، دریایی، هوایی و پدافندی در معرض دید همگان قرار گرفت که از جمله مهمترین آنها 12 فروند موشک بالستیک دوربرد سوخت مایع و سوخت جامد بود.

موشک‌ سوخت جامد سجیل با برد 2000 کیلومتر (4فروند)، موشک سوخت مایع قدرF با برد 2000 کیلومتر(4فروند) و موشک بالستیک قدرH با برد 1350 کیلومتر(4فروند) از جمله این موشک‌ها بودند.

 موشک‌های زلزال ، خلیج فارس و فاتح نیز از دیگر موشک های بالستیک برد کوتاهی بود که در این رژه به نمایش درآمدند.

موشک بالستیک «هرمز» در قالب دو سامانه 2 فروندی برای اولین بار پس از رونمایی در نمایشگاه هوافضای سپاه پاسداران (در تاریخ 21 اردیبهشت سال جاری) در رژه 31 شهریور حاضر بودند.

موشک بالستیک کوتاه برد «هرمز» در دو مدل هرمز 1 و هرمز 2، دو نوع موشک بالستیک هستند که اولی ضد رادار بوده و می‌تواند رادارهای روی ناو هواپیمابر یا یک سایت پاتریوت در خشکی و یا یک سایت راداری جستجو‌گر را منهدم کند.

موشک هرمز 1 در تست های خود توانست از فاصله 300 کیلومتری یک کانتینر 20 فوتی را به صورت کاملاً دقیق منهدم کند.

موشک بالستیک هرمز 2 نیز یک موشک ضد ناو است که سرعت آن به 4 و 5 ماخ رسیده است.

موشک‌های هرمز بر روی پرتاب کننده های جدید ذوالفقار حمل می‌شدند.

سامانه موشکی پدافند هوایی «رعد» و «تور ام1» نیز هچون سنوات گذشته در رژه امروز حاضر شدند اما سامانه های پدافند هوایی «طبس» در قالب 2 فروند و سامانه موشکی پدافند هوایی «سوم خرداد» سپاه پاسداران نیز در قالب 2 فروند برای اولین بار در رژه امروز حاضر یافتند.

این سامانه ها نیز همچون سامانه موشکی «هرمز» در نمایشگاه هوافضای سپاه و با حضور حضرت آیت الله خامنه ای فرمانده معظم کل قوا رونمایی شده بودند.

سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در خصوص ویژگی‌های سامانه پدافندی سوم خرداد گفته بود: یک سامانه آرایه فازی است یعنی یک رادار آرایه فازی مجموع 1700 رادار است. این سامانه قابلیت اسکن الکتریکی دارد و بسیار پیشرفته است و با سامانه‌های S300 و بوک M2E روس قابل رقابت است.

سامانه سوم خرداد 4 هدف را همزمان با 8 فروند موشک منهدم می‌کند که 3 موشک بر روی خود آن نصب است و 2 لانچر اضافه بدون رادار را می‌تواند شلیک کند.

بنا بر اعلام فرمانده نیروی هوافضای سپاه، با موشکی که در آینده بر روی سامانه سوم خرداد نصب می‌شود، برد این سامانه به 100 کیلومتر خواهد رسید.

سامانه های موشکی تلاش 2،1 و 3 نیز برای اولین بار در آستانه هفته دفاع مقدس به رژه آمدند.

استفاده از موشک های صیاد1، صیاد2 و صیاد3 در این سامانه ها که با سامانه موشکی برد بلند S200 تلفیق می شوند، امکان مقابله با اهداف در ارتفاع های پست، متوسط و بلند را محقق کرده اند که با وجود این سامانه ها دیگر احتیلاجی به شلیک موشک S200 برای انهدام اهداف در اترتفاع پست و متوسط نخواهد بود.

رادارهای «کیهان»، «آرش» و «فتح 2» نیز برای اولین بار بود که در این رژه حاضر می شدند.این رادارعا در ماههای اخیر توسط قرارگاه پئافند هوایی خاتم الانبیا(ص) رونمایی شده بودند.

سامانه راداری آرش، یک رادار 2بعدی «سالیپ‌استیت» و با پوشش زاویه 360 درجه است و ارتفاع بیش از 100هزار پا را رصد می‌کند.

رادار کیهان نیز یک رادار 2بعدی با قابلیت کشف فاصله، زاویه و سمت و سرعت شعاعی اهداف است و قابلیت آشکارسازی و رهگیری اهداف هوایی شامل هواپیماهای متعارف، استیلس (پنهانکار) بلندپرواز و بمب افکن و ترابری را دارد.

رادار فتح 2 که یک رادار کاملاً بومی و ملی با برد بلند و مجهز به فناوری‌های روز دنیاست. این رادار قابلیت شناسایی هواپیماهای خودی از دشمن و توانایی کشف هواپیماهای بدون سرنشین و ریزپرده‌ها را نیز دارد.

پروژه «مشعشع» نیز از دیگر سامانه های حاضر در این رژه بود.

امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا(ص) در گفتگو با خبر نگار فارس در خصوص این پروژه گفت: با پروژه «مشعشع» که یک شبیه ساز نبرد هوایی است، فضای صحنه جنگ در بستر GIS برای فرماندهان فراهم می‌شود.

این رژه یکی از پرحجم ترین رژه های نیروهای مسلح در حوزه موشکی خصوصا موشک‌های پدافند هوایی به حساب می‌آید.

حسن روحانی رییس جمهور در میانه رژه یگانهای پیاده، به دلیل سفر به نیویورک این مراسم را ترک کرد

«سیمرغ» مرگبار ایرانی با 200 هزار ترکش به میدان بازگشت +عکس

«سیمرغ» مرگبار ایرانی با 200 هزار ترکش

با توجه به وزن کم بمب سیمرغ عملا تمام جنگنده های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و جنگنده های سوخوی 25 نیروی هوایی سپاه توان حمل این بمب را دارا هستند. پس از پرتاب،این بمب تبدیل‌به 147ریز بمب شده و مجموعا ریز بمب های نصب شده، توان تبدیل شدن به 200 تا 294 هزار عدد ترکش را دارند.

  از زمان جنگ دوم جهانی بمب های خوشه ای به عنوان یک گونه جدید از بمب های هوا پرتاب وارد میادین نبرد شدند و تا به امروز نیز به عنوان بخشی مهم از مهمات هوا پرتاب، در اکثر نیروهای هوایی جهان به کار می روند.

در یک نگاه کلی، بمب خوشه ای شامل یک محفظه بزرگ است که در درون آن تعدادی بمب کوچک تر قرار گرفته است. خلبان با نزدیک شدن به محل مورد نظر بمب را پرتاب می کند و پس از طی مسافتی، پوشش نصب شده بر روی بمب کنده شده و ریز بمب های قرار گرفته در آن جدا شده و پخش می شوند. چتر کوچکی در انتهای هر کدام از ریز بمب ها نصب شده و پس از رها شدن آنها باز می شود، این عمل سقوط صحیح این بمب های کوچک را به سمت زمین تضمین می کنند.
 
عمدتا این بمب های کوچک بعد از برخورد عمل کرده و توان نفوذ به زره را نیز دارند. نقش ثانویه آنها هم این است که پس از برخورد به زمین منفجر شده و به تعداد زیادی ترکش بدل شده و می تواند به عنوان یک سلاح موثر بر علیه پیاده نظام به کار رود.

کشورهای مختلفی مثل آمریکا، روسیه، انگلستان و فرانسه از جمله سازندگان این نوع بمب های خوشه ای هستند. از جمله دیگر نقش هایی که بمب های خوشه ای می توانند به عهده بگیرند بحث حمله به باندهای پروازی در فرودگاه هاست که نقش مهمی در غیر عملیاتی کردن یک پایگاه هوایی و در نهایت از کار انداخت یک نیروی هوایی می تواند داشته باشد.

در دوره قبل از پیروزی انقلاب اسلامی حجم زیادی از بمب های خوشه ای مدل BL 755 ساخت انگلستان خریداری و در طول جنگ تحمیلی توسط جنگنده های اف 4 و اف 5 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بر علیه تجمعات نیروهای پیاده و زرهی ارتش بعث عراق استفاده شد.

استفاده از این بمب ها در کنار بمب های ناپالم و موشک های ماوریک نقش مهمی در جلوگیری از پیشروی ارتش عراق خصوصا در ماه های اولیه جنگ تحمیلی داشت.

بمب BL755 ساخت انگلستان

نقش اصلی بمب های سری BL 755 و ریز مهمات حمل شونده توسط آن نفوذ به زره است و در دهه 1970 میلادی برای مقابله با حمله احتمالی یگان های زرهی شوروی سابق در اروپا طراحی شده بود.

هر کدام از این بمب های کوچک توان نفوذ در 250 میلی متر زره را دارد و پس از منفجر شدن هر کدام از این ریز بمب ها به 14400 تا 2000 عدد ترکش بدل می شود که سلاحی مرگبار بر علیه پیاده نظام است. در جریان جنگ فالکلند در سال 1982 میلادی نیز جنگنده های هاریر انگلیسی از این بمب ها بر علیه مواضع نیروهای پیاده آرژانتینی استفاده کردند که به تسلیم شدن سریع آرژانتینی ها منجر شد.

لحظه جدا شدن ریز مهمات از بمب BL755

در جریان بازدید اخیر دکتر روحانی ریاست محترم جمهوری از نمایشگاه دستاوردهای صنایع دفاعی کشور، یک بمب با ظاهری شبیه به BL 755 برای اولین بار رونمایی شد که البته جزئیاتی رسمی از آن منتشر نشده است. این بمب "سیمرغ" نام دارد.

با توجه به ساختار ظاهری و نوع طراحی این بمب می توان اینگونه عنوان کرد که این بمب وزنی در حدود 250 کیلوگرم داشته و جنس بدنه آن مانند مدل BL 755 از آلومنیوم است. در این بدنه آلومینیومی 7 بخش و در هر کدام از آنها 21 ریز بمب و در مجموع 147 بمب کوچک در هر یک بمب وجود دارد.

به طور استاندارد، هر کدام از ریز بمب ها معمولا تا 18 متر از بمب فاصله گرفته و سپس چتر آنها باز می شود و برای اصابت، به سمت زمین حرکت می کنند.

بمب ایرانی سیمرغ

بمب به نمایش درآمده در نمایشگاه وزارت دفاع یک نمونه آزمایشی برش خورده است که دقیقا به مانند نمونه انگلیسی دارای 7 بخش بوده و بمب های کوچک نصب شده در آن مشخص هستند. به نظر صنایع دفاعی ایران اقدام به مهندسی معکوس یا بهره گیری از الگوی موفق این بمب مرگبار انگلیسی کرده اند.

با توجه به وزن کم این بمب که در بالا به آن اشاره شد، عملا تمام جنگنده های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و جنگنده های سوخوی 25 نیروی هوایی سپاه توان حمل این بمب را دارا هستند که قابلیت مهم و در خور توجهی است.

به شباهتهای بخش جلویی دو بمب در نصاویر دقت کنید

اما یکی دیگر از کاندیداهای احتمالی حمل این بمب می تواند "پهپاد کرار" باشد. تا به امروز و بنا بر اعلام مسئولین امر و تصاویر موجود، این پهپاد ایرانی توان حمل بمب های 500 پوندی یا به عبارتی 226 کیلوگرمی را دارد که با کمی تغییر و استفاده از آلیاژهای سبک تر می توان یک تیر از این بمب ها را در زیر پهپادهای کرار نصب کرد.

پهپاد بمب افکن کرار

اهدافی مثل زره پوش ها و نیروهای پیاده نظام دشمن، باندهای فرود و محل های تجمع و استقرار نیروهای متخاصم از جمله اهدافی است که می توان با این بمب آنها را به راحتی از بین برد. کافی است بدانید که مجموعا 147 ریز بمب نصب شده در سیمرغ، توان تبدیل شدن به 200 تا 294 هزار عدد ترکش را دارند.

این عدد خود به تنهایی توان بالای تخریبی این بمب را نشان می دهد. تصور کنید چند فروند پهپاد کرار مسلح به این بمب ها در ارتفاع پایین حمله غافل گیر کننده ای را به مواضع دشمن داشته باشند. حجم تخریبی که این بمب ها ایجاد می کنند مسلما هر دشمنی را قبل از دست زدن به هر تجاوزی به تفکر دوباره وادار خواهد کرد.

اگرچه این بمب می توانست به عنوان یکی از دستاوردهای مهم روز صنعت دفاعی کشورمان معرفی و تبلیغ شود، اما نبود اطلاعات بیشتر از جزییات آن و اکتفا به بیان کلیاتی از ساختار و عملکرد بمب سیمرغ هم می تواند خبری خوش برای دوستداران صنعت دفاعی کشور و رزمندگان مقاومت باشد.

وجود موشک فاتح 110 در زرادخانه حزب الله

وجود موشک فاتح 110 در زرادخانه حزب الله

نهادهای اطلاعاتی و جاسوسی رژیم صهیونیستی مدعی وجود تعداد کثیری موشک ساخت ایران در زرادخانه جنگی حزب الله لبنان شدند.

به گزارش مشرق، بر اساس ارزیابی نهادهای اطلاعاتی اسرائیل  نیروی مقاومت حزب الله لبنان دارای موشک‌های زیاد با برد بیش از 100 کیلومتر  است.

بنابر این گزارش، نیروی مقاومت حزب‌الله لبنان هم اکنون دارای حداقل 5000 موشک برد بلند ساخت ایران است.

یک مقام اسرائیلی در این باره گفت:« این زرادخانه موشکی قادر به ضربه زدن به داخل اسرائیل  و بخش عظیمی از کشورهای خاورمیانه است.»

این مقام صهیونیستی مدعی رهگیری برخی نقاط موشکی مهم حزب‌الله در بیرون و دره بقاع شد.

این گزارش می‌افزاید، موشک‌های فاتح 110 ایران با برد بیش از 200 کیلومتر بخشی از توان موشکی حزب الله لبنان را تشکیل می‌دهند.

این مقام صهیونیستی افزود که موشک‌های حزب الله از نوع فاتح 110 دارای کلاهک جنگی 1 تنی  و هدایت شوند می‌باشند و قادرند هر نقطه از اسرائیل را هدف قرار دهند.

گفتنی است که فاتح 110 موشک بالستیک تک مرحله‌ای سوخت جامد زمین به زمین ایرانی است که آزمایش موفقیت آمیز آن در سال 1381 انجام شد. مدل اصلی این این موشک حدود 200 تا 210 کیلومتر برد دارد. این موشک 8 متر و 86 سانتیمتر طول دارد و بر اساس  موشک زلزال _ 2ساخته شده و در واقع نوع هدایت شونده و دارای سیستم کنترلی زلزال-2 است. نسل چهارم این موشک که در سال 1391 معرفی شد دارای برد  حدود300 کیلومتر است.

نسل جدید «کرار» نقشه راه نیروی هوایی آمریکا را زمین‌گیر کرد +عکس

نسل جدید «کرار»

در حالی که ایفای نقش رزمی هوا به هوا توسط پهپادها در نقشه راه 2025 میلادی نیروی هوایی آمریکا پیش‌بینی شده اما ایران با توجه به پیشرفت‌های شگرف خود در زمینه پهپادها تا کنون 2 پهپاد با مأموریت هوا به هوا معرفی کرده است؛ یکی "سریر" متعلق به قرارگاه پدافند هوایی و دیگری "کرار-4".

گروه دفاع و امنیت مشرق - پهپادهای جمهوری اسلامی ایران که در دل جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران متولد شده و در همان دوران عملیاتی شدند امروزه یکی از بازوان پرتوان نیروهای مسلح کشورمان برای اجرای هر چه بهتر وظایف خود هستند.

این روزها حوزه تأثیرگذاری این هواگردهای بدون سرنشین با قابلیت اطمینان و توانایی‌های عملکردی بالای خود به خارج از مرزهای کشور نیز رسیده و علاوه بر فروش محصول، فروش فناوری ساخت و تولید انبوه آن به کشورهای دوست نیز صورت گرفته است.

در این گزارش به معرفی یکی از دستاوردهای جدید در زمینه پهپاد (پرنده هدایت پذیر از دور) که در نمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح مورد بازدید ریاست جمهوری قرار گرفت، می‌پردازیم. در بین پهپادهای مختلف ایران نمونه‌هایی وجود دارد که به دلایلی شاخص شده‌اند. از جمله آنها پهپاد کرار است که با توجه به عدم رونمایی از پهپاد شاهد دارای موتور جت به عنوان اولین پهپاد ایرانی معرفی شده دارای این نوع موتور شناخته می‌شود.

به علاوه سرعت 900 کیلومتر بر ساعت، برد تا 1000 کیلومتر، سقف پرواز 7500 تا 12هزار متر و میزان محموله جنگی تا 250 کیلوگرم از دیگر ویژگی‌های مهم این پهپاد هستند که به شاخص شدن آن کمک نموده‌اند.

 

پهپاد موتور جت کرار

کرار که برای اجرای مأموریت‌هایی همچون هدف سریع برای تمرین پدافند هوایی و پهپاد تهاجمی توسعه یافت در تابستان سال 1389 برای اولین بار با حضور رئیس جمهور وقت معرفی شد. اما نمونه جدید آن نیز اخیراً با حضور ریاست جمهوری رونمایی شد و همانطور که در گزارش «کرار مهاجم خستگی ناپذیر در برد 1000 کیلومتر» گمانه‌زنی کرده بودیم این نمونه از پهپاد کرار با قابلیت رهگیری اهداف هوایی به اجرای مأموریت می‌پردازد.

 

ماکت پهپاد کرار در نمایشگاهی در سال 1383

پیشرانه کرار از نوع توربوجت است که به همراه سایر زیرسامانه‌های مورد استفاده در این پهپاد در داخل کشور ساخته شده. آیرودینامیک، طراحی هواپیما، طراحی موتور که احتمالاً از انواع مشتق شده از موتور جت ایرانی طلوع-4 است، سامانه‌های سوخت، سازه، مخابرات، الکترونیک، هدایت و کنترل و ناوبری از جمله زمینه‌های تخصصی به کار گرفته شده در طراحی و ساخت کرار است.

 

اولین تصاویر نمایش داده شده از دوربین پائین‌نگر پهپاد کرار

سامانه خلبان خودکار با قابلیت اجرای مأموریت بدون نیاز به ارتباط با ایستگاه زمینی، توانایی برنامه‌ریزی مجدد در حین پرواز و تغییر مأموریت، بسته شدن امکان ارتباط برای جلوگیری از نفوذ دشمن در سامانه هدایت و کنترل و برخورداری از سامانه‌های پیشرفته ناوبری از سایر دیگر ویژگی‌های عنوان شده برای کرار توسط مسئولان صنعت دفاعی است.

روش به کار گیری نمونه‌های فعلی کرار به صورت پرتاب از روی پرتابگر با یک پیشران راکتی سوخت جامد است که پس از اتمام انرژی آن رها شده و موتور جت خود پرنده کار تأمین توان آن را بر عهده می‌گیرد. پس از اتمام مأموریت نیز با رسیدن به منطقه مد نظر چترهای تعبیه شده، باز و بالشتک هوا در زیر پرنده فعال شده و عمل فرود انجام می‌شود.

 

آغاز مأموریت یک پهپاد کرار

 

بازیابی کرار در پایان مأموریت

البته گفته شده در نمونه‌های بعدی از ارابه فرود برای نشستن بر روی باند استفاده خواهد شد اما قابلیت پرتاب کرار این امکان را می‌دهد تا از مساحت کوچکی در نزدیکی صحنه عملیات یا نقاط نزدیک به مرز برای آغاز مأموریت استفاده نماید که به افزایش برد و مداومت پروازی هواپیما و راحتی به کار گیری آن در شرایط حمله گسترده دشمن و خطر زیر آتش بودن فرودگاه‌ها منجر می‌شود.

بدین ترتیب هر نقطه می‌تواند محل آغاز مأموریت کرار باشد و در شرایطی که به اذعان فرماندهان آمریکایی در عملیات طوفان صحرا، یافتن سکوهای پرتاب موشک اسکاد عراقی همانند گشتن به دنبال سوزن در انبار کاه بوده، دشمن برای از کار انداختن پهپادهای کرار قبل از پرواز در کشوری که بسیار بزرگتر از عراق است نیز کار بسیار بسیار دشوار و شاید عملاً ناممکنی را پیش رو دارد.

 

پهپاد کرار مسلح به بمب

پهپاد کرار تا کنون با بمب‌های 250 و 500 پوندی و نیز موشک هوا به سطح ضد کشتی کوثر مشاهده شده بود. این موشک به عنوان یک سلاح ضد کشتی برد کوتاه، سبک و با پیشرانه راکتی سوخت جامد ساخته شده است. گونه کوثر-3 با وزن 120 کیلوگرم و برد 25 کیلومتر دارای سر جنگی به جرم 29 کیلوگرم بوده و به سرعتی نزدیک به 0.8 سرعت صوت می‎رسد.

همچنین با توجه به ساخته شدن بمب‌های هوشمند رعد301 و نیز بمب هوشمند 342 این سلاح‌ها نیز جزء تسلیحات کرار خواهند بود.

بمب هوشمند 342 که دارای هدایت GPS یا ترکیب GPS/INS است با طول حدود 1.5 متر دارای جرمی کمتر از 50 کیلوگرم بوده و مدت زمان پرواز آن 35 ثانیه است. این بمب با برخورداری از سرجنگی ترکشی قابلیت مناسبی در انهدام مراکز تجمع غیرمحافظت شده دشمن و انهدام خودروهای سبک آنها خواهد داشت و چندین فروند از آن توسط کرار قابل حمل است.

اما گونه رهگیر پهپاد کرار که با نام کرار-4 معرفی شده با موشکی به نام شهاب ثاقب به نمایش در آمد. موشک شهاب ثاقب در واقع نام یک موشک سطح به هوا است که توسط وزارت دفاع در دهه 1370 ساخته شده.

شهاب ثاقبِ پدافند هوایی، موشکی با جرم حدوداً 84 کیلوگرم با 13.5 کیلوگرم سرجنگی ترکشی است که به واسطه پیشران سوخت جامد خود، بیشینه سرعت 740 متر بر ثانیه (حدود 2.2 برابر سرعت صوت) را کسب می‌کند. برد این موشک در حالت سطح به هوا به 8.8 تا 11 کیلومتر در برابر اهداف مختلف می‌رسد.

 

پهپاد رهگیر کرار-4

 

موشک سطح به هوای شهاب ثاقب

اما موشک شهاب ثاقب نمایش داده شده با پهپاد کرار شباهت بالایی به موشک شفق دارد که چندی پیش به عنوان سلاحی جدید برای بالگرد کبرا در مأموریت ضد زره و ضد شناور معرفی شده بود.

شفق، موشکی هوشمند است که با استفاده از جستجوگر IIR روی هدف خود قفل می‌کند و با برد 8 تا 10 کیلومتر، سرعت آن 2 تا 2.7 ماخ است. بنا بر اطلاعات منتشر شده این موشک 60 کیلوگرمی‌توانایی نفوذ 1 تا 1.5 متر در انواع زره تانک و شناور را داشته و دقت اصابت آن 30 سانتیمتر مربع در فاصله 10 کیلومتر است.

موشک شفق (تصویر پائین) و موشک شهاب ثاقبِ پهپاد کرار (تصویر بالا)

از مهمترین مزیت‌های موشک شفق، سهولت در به کار گیری و عدم نیاز به ایستایی بالگرد شلیک کننده در مقابل هدف بوده که نشان‌دهنده قرار گیری آن در رده موشک‌های شلیک کن و فراموش کن است.

شفق یکی از اولین موشک‌های بومی است که از جستجوگر تصویری فروسرخ (IIR) استفاده می‌نماید. این نوع جستجوگر، قابلیت ردگیری اهداف زرهی و شناوری را از تمام زوایا دارد، از مقاومت نسبتاً بالایی نسبت به اخلال(جمینگ) و فریب برخوردار بوده و حساسیت بسیار بهتری در تشخیص اهداف دارد.

همچنین برخلاف جستجوگرهای اپتیکی مرئی که تنها در روز و شرایط آب و هوایی مساعد قابلیت فعالیت دارند جستجوگر تصویری حرارتی در شب و شرایط نامساعد با درصدی کاهش برد توان عملیات دارد.

در حالی که تصور می‌شد موشک به نمایش درآمده با پهپاد کرار در بازدید ریاست جمهور از وزارت دفاع در اسفند ماه سال 92 همان موشک شفق باشد در رونمایی اخیر مشخص شد این موشک نیز شهاب ثاقب نامیده شده است. در هر صورت شفق و شهاب ثاقبِ پهپاد کرار، از موشک سطح به هوای شهاب ثاقب مشتق شده‌اند.

پهپاد کرار در بازدید رئیس جمهور از وزارت دفاع در اسفند ماه 1392

موشک شهاب ثاقب پهپاد کرار با توجه به اصل و ریشه خود و نیز نمونه هم خانواده‌اش یعنی شفق احتمالاً جرمی در حدود 60 تا 80 کیلوگرم دارد. در این موشک نیز مانند شفق از عملگرهای آیرودینامیکی برای کنترل موشک اثری دیده نمی‌شود. همچنین نوع سامانه هدفگیری و هدایت آن نیز نامشخص است.

با توجه به دماغه پهن (Blunt) این موشک احتمال به کار گیری حسگرهای راداری منتفی است زیرا این حسگرها نیازی به چنین شکل دماغه‌ای ندارند.

بیشینه سرعت موشک شهاب ثاقبِ پهپاد کرار نیز تحت تأثیر همین شکل دماغه نسبت به شهاب ثاقب پدافند هوایی به طور کلی کاهش خواهد یافت. اما با توجه به سرعت پروازی بسیار بالای پهپاد کرار احتمالاً این افت سرعت جبران می‌گردد.

در حالی که ایفای نقش رزمی هوا به هوا توسط پهپادها در نقشه راه 2025 نیروی هوایی آمریکا پیش‌بینی شده اما جمهوری اسلامی ایران با توجه به پیشرفت‌های شگرف خود در زمینه پهپادها تا کنون 2 پهپاد با مأموریت هوا به هوا معرفی کرده است. یکی پهپاد سریر متعلق به قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء ارتش و دیگر پهپاد کرار-4.

 

پهپاد سریر مجهز به دو موشک هوا به هوا

هر چند تا به حال چندین بار پهپادها قربانی موشک‌های هوا به هوای جنگنده‌های سرنشین‌دار شده‌اند که در یکی از این موارد، تنها شلیک یک پهپاد به جنگنده سرنشین‌دار نیز به صورت ناموفق ثبت شده اما کارشناسان خارجی ابراز داشته‌اند، تحلیل همه این درگیری‌های هوایی نشان‌دهنده یک واقعیت بوده است: "جنگنده سرنشین‌دار برای هدف قرار دادن پهپادها با توجه به ابعاد کوچک و سرعت پائین آنها مجبور شده تا فاصله‌ای کم و بعضاً کمتر از شعاع دید چشمی به آن نزدیک شده و موشک خود را شلیک کند."

در واقع مورد اصابت قرار دادن یک هدف دارای سرعت کم و با ابعاد کوچک با بازتاب راداری و حرارتی پائین کار ساده‌ای نبوده و در مقابل به عقیده کارشناسان، پهپادها با بهره‌گیری از حسگرهای متعدد خود راحت‌تر می‌توانند هواپیمای جنگنده را شناسایی و ردگیری نمایند.

این در حالی است که اگر پهپادها بتوانند بالگردها، پهپادها و در گام بعدی هواپیماهای تهاجم زمینی و پشتیبانی نزدیک و نهایتاً موشک‌های کروز ضد اهداف زمینی که عموماً سرعت‌هایی در حدود ماخ 0.6 تا 0.8 دارند را به طور مؤثری تهدید کنند، کار بزرگی برای شبکه پدافند هوایی نیروی مدافع انجام داده‌اند و در آینده و با توسعه‌های بیشتر می‌توان به انهدام جنگنده‌ها توسط پهپادها اطمینان بیشتری داشت.

 

ردگیری بالگرد بل205 توسط پهپاد شاهد-129

پهپاد ایرانی سریر با مأموریت درگیری هوایی مجهز به دو موشک از رده دوش‌پرتاب‌های سطح به هوا با برد حدود 5 کیلومتر است که در زمره پهپادهای دارای موتور ملخی و سرعت پروازی احتمالاً کمتر از 300 کیلومتر بر ساعت توسعه یافته.

لازم به ذکر است پهپاد آمریکایی پریدیتور که دارای موتور ملخی و پیستونی است و تنها شلیک یک پهپاد به جنگنده (میگ-25 عراقی در سال 2002) را ثبت کرده نیز از یک موشک استینگر استفاده کرده که در واقع موشکی سطح به هوا است که در نقش هوا به هوا هم به کار می‌رود.

اما به نظر می‌رسد متخصصان وزارت دفاع با علم به نقاط قوت و ضعف پهپادها و با بهره‌گیری از تجارب گرانبها و کم نظیر نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی هشت ساله، پهپادهای سریع‌تر دارای موتور جت کرار را نیز برای نقش رهگیری هوایی مناسب دیده‌اند که ضمناً نشان‌دهنده تعریف نقشی جدید برای رهگیری هوایی توسط پهپادها در نیروهای مسلح ایران است.

این پهپاد فعلاً با تجهیز به موشکی از نسل شهاب ثاقب که ممکن است در آینده شاهد تغییراتی در شکل ظاهری آن باشیم وارد مأموریت هوا به هوا شده است. کرار-4 احتمالاً قابلیت حمل تا 3 فروند از این موشک را دارد. همچنین برخی از موشک‌های هوا به هوای موجود نیز کاندیدای نصب روی پهپاد رهگیر کرار-4 هستند.

 

پهپاد رهگیر کرار-4

امکان پرواز کرار از هر نقطه برای دفاع هوایی، اوج‌گیری مناسب، ابعاد کوچک و سطح مقطع راداری کم از نکات مثبتی هستند که می‌تواند به اجرای موفق مأموریت‌های رزم هوایی توسط کرار-4 کمک کند.

به علاوه عدم توان دشمن در شناسایی پهپادهای کرار پیش از شروع پرواز آنها که به معنی امکان بالاتر حضور کرارها در آسمان است منجر بالا رفتن هزینه تهاجم هوایی دشمن و کاهش ضریب موفقیت آن خصوصاً در صورت به کار گیری چند پهپاد کرار برای پشتیبانی از یکدیگر خواهد شد.

همان‌طور که اشاره شد در نقشه راه 2025 نیروی هوایی آمریکا ایفای نقش مأموریت‌های درگیری هوایی برای پهپادها پیش‌بینی شده است.

بنا بر این نیروهای مسلح ایران با شروع به کار گیری پهپادها در نقش رزم هوایی، 10 سال زودتر از بزرگترین توسعه دهنده فناوری پهپاد، آن هم در شرایطی که امکان رویایی با انواع اهداف هوایی متخاصم از پهپادها تا هواپیماهای جنگنده را پیرامون و بعضاً در فضای کشورمان دارند فرصت کسب تجربیات عملیاتی و اصلاح و بهبود پهپادهای رهگیر خود خصوصاً با تجهیز بیشتر پهپاد کرار-4 به حسگرها و تسلیحات لازم برای رزم هوا به هوا به صورت مستمر را قبل از آماده شدن دشمن خواهد داشت.

گزارش روزنامه اسراییلی از توانایی موشکی‌ ایران

گزارش روزنامه اسراییلی از توانایی موشکی‌ ایران

یک روزنامه صهیونیستی در گزارش با اشاره به دستاوردهای موشکی جدید ایران نوشت: موشک باور 373 که یک موشک دور برد زمین به هوا محسوب می‌شود یک مانع جدی بر سر راه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران به‌وجود خواهد آورد.

  روزنامه تایمز آو اسراییل در این باره نوشت: مقامات دفاعی ایران می‌گویند که سیستم دفاعی هوایی دوربرد ایران در حال پیشرفت است و ادامه می‌یابد.

این روزنامه در ادامه به اظهارات فرزاد اسماعیلی، فرمانده پدافند ارتش ایران پرداخت که گفته بود باور373 اولین شلیک موفقیت‌آمیز خود را انجام داده است.

سیستم این موشک زمین به هوا بر اساس سامانه S-300 روس بنا شده است که در ماه فوریه با مشکلاتی مواجه شده بود. اما این مقام دفاعی ایران بعدتر گفت که مشکلات این موشک در حال حل شدن است و مراحل آن تا اواخر سال 2015 پایان خواهد یافت.

اتحاد جماهیر شوروی در سال 1979 ساخت موشک‌های S-300 را به منظور مقابله با موشک‌های کروز و هواپیماها بنا نهاد که از آن زمان تاکنون پیشرفت‌هایی در سیستم آن حاصل شده است تا بتواند در برابر موشک‌های بالستیک مقابله کند.

ایران در سال 2007 در قراردادی با روسیه پنج سامانه دفاعی موشکی S-300 از این کشور خریداری کرد که ارزشی بالغ بر 800 میلیون دلار داشت روسیه در سال 2010 با زیرپاگذاشتن این قرارداد از تحویل این سامانه‌های موشکی به ایران سرباز زد.

ایران سپس شکایتی را علیه روسیه در یک دادگاه بین‌المللی در ژنو مطرح کرد و تصمیم گرفت که موشکی با همین قابلیت و حتی فراتر از آن بسازد.

این موشک‌های روس قادرند به‌طور همزمان 100 هدف در حال پرواز را ردیابی کنند و تعدادی از آن‌ها را هدف قرار دهند. مقامات ایرانی می‌گویند که نمونه ایرانی این موشک ظرفیت هدف‌گیری بیش‌تری دارد.